confucianisme

Wat is confucianisme:

Confucianisme is een Chinees ethisch, filosofisch en religieus systeem, gesticht door Confucius. Het was de officiële doctrine van China voor meer dan tweeduizend jaar, tot het begin van de twintigste eeuw.

Er zijn geen kerken of organisaties in de vorm van geestelijken, dus het confucianisme past niet in de religieuze stromingen zoals ze algemeen bekend zijn in het Westen. Er is ook geen aanbidding van goden en er is geen notie van het hiernamaals.

Het basisprincipe van het confucianisme staat bekend als junchoio, de leer van de wijzen.

Het confucianisme gelooft, net als het taoïsme, in Tao, op het hogere pad dat alle individuen in hun leven zoeken, in een balans tussen het wereldse en spirituele leven, tussen mens en natuur.

Confucius is geen profeet, God of confucianistische priester. De figuur van de denker is als een spirituele gids, een filosoof die de levens van zijn volgelingen op het pad van de harmonie leidt.

Een van de manieren om deze leidende rol te spelen is door zijn leringen, vaak verspreid onder Confucianen en sympathisanten van de filosofie door de zinnen die zouden zijn uitgesproken door Confucius. Het zijn motiverende en leerzame axioma's of uitspraken die de keuzes van het individu sturen.

Het confucianisme heeft geen enkel heilig boek, maar verschillende tekstuele werken die de volgelingen van de leer leiden. Onder hen zijn de Anacletos, of Chinese Lun Yu, die de leringen van Confucius, de Mengzi, een boek geschreven door Mencius, de tweede wijze van het confucianisme, en Wu Ching, of de vijf klassiekers samenbrengt.

Elk van Wu Ching's werken spreekt volgens het confucianisme over één aspect van het leven. De Shu Ching gaat over politiek, de Shih Ching-poëzie, het Li Ching-boek van riten met een sociale notie van Chinese groepen, de Chun-Chiu met een historisch beeld, de annalen van de lente en de herfst genoemd.

De I Tjing is het best bekend in het Westen en wordt het Boek der Veranderingen genoemd, of wordt zelfs wel het Chinese orakel genoemd. Het is in deze tekst dat het idee van Yin en Yang verschijnt als de complementaire krachten die het universum besturen.

Volgens de leringen van Confucius worden individuen gevormd door vier dimensies, zelf, gemeenschap, natuur en hemel. En vijf essentiële deugden moeten de mens samenstellen: van de naaste houden, rechtvaardig zijn, zich correct gedragen, bewust worden van de wil van de hemel, ongeïnteresseerde wijsheid en oprechtheid cultiveren.

Het confucianisme begrijpt dat de mens alle middelen heeft om zijn leven te verbeteren, door zijn deugden, en wijst niet op de noodzaak voor een God of een hoger wezen om innerlijke vrede te bereiken.

Het is ethisch gebaseerd voor het Westen, dat nog steeds veel wordt gebruikt in zakelijke omgevingen in Japan en de Aziatische Tijgers, bijvoorbeeld als leidraad bij onderhandelingen en de geest van werk. Het gelooft in kennis en onderwijs als een manier om de maatschappij te verbeteren, omdat het een solide karakter opbouwt.

Rituelen van het confucianisme

Als een religie, erft het confucianisme traditionele Chinese sekten door een soort van Oosters religieus syncretisme te ontwikkelen. Zoals het concept van Tao als bron van leven en pad van harmonie, een idee van het taoïsme. Naast voorouderverering en respect voor de ouders, vertegenwoordigt dit ook gehoorzaamheid en eerbied aan de oudere leden van het gezin die tot op de dag van vandaag erg politiek en sociaal sterk zijn in China.

De belangrijkste rituelen van het confucianisme zijn die gerelateerd aan het gezin, met het grootste huwelijk en begrafenis. Het huwelijk vormt daarom de vorming van een nieuw gezin en de begrafenis in eerbied aan de voorouders.

Feng Shui, oosterse techniek voor bouwen en huishouden volgens de vitale energie van de aarde, chi, is een Confuciaanse praktijk die populair is geworden in het Westen.

Oorsprong van het confucianisme

De Chinese filosoof bekend onder zijn Westerse naam Confucius, leefde van 552 tot 479 v.Chr. Het lezen van de Chinese ideogrammen op zijn naam kan worden geschreven als Kung-fu-tzu of Koung Fou Tseu, en er zijn nog steeds verslagen die hem Master Kung noemen.

Confucius komt uit een arm gezin in de tijd van het feodale China en moest zichzelf vaak veranderen om redenen van overleving. Op deze manier ontwikkelt hij vaardigheden als een leraar op verschillende gebieden, en krijgt het respect van zijn gemeenschap als een wijze man in wie de mensen kunnen vertrouwen en om hulp kunnen vragen. Bij zijn terugkeer in de regio waar hij is geboren, verzamelt hij discipelen en begint hij zijn leer uit te dragen.

De invloed van het confucianisme op de Chinese samenleving begint in de tweede eeuw en strekt zich uit tot het begin van de twintigste eeuw met de proclamatie van de republiek. En het wordt verder beperkt door de komst van de Communistische Partij aan de macht in 1949, voor het presenteren van ideologieën die elkaar niet aanvullen.

Symbolen van het confucianisme

Het confucianisme gebruikt als symbool het ideogram van water, als een weergave van het pad en de bron van het leven.

Een ander gebruikt symbool komt van het taoïsme, het yin en yang toegepast op de I Tjing. Het is Tai Chi, of zelfs de bagua zoals het wordt genoemd door volgelingen van de Feng Shui-techniek, waarbij elke zijde van de geometrische figuur een deel van het leven van het individu aangeeft dat moet worden getransformeerd.

Meer informatie over andere religies: