bezittelijk

Wat is Possessive:

Possessief is afkomstig uit het Latijnse possessivus, en is degene die door iemand of iets het gevoel of verlangen van bezit heeft .

Het woord bezittelijk is een mannelijk bijvoeglijk naamwoord, zoals in 'bezittelijke mens'. En ook een zelfstandig naamwoord, zoals in 'hij is bezitterig'. De twee voorbeelden hebben dezelfde betekenis, alleen met verschillende constructies vanuit grammaticaal oogpunt.

Possessive in het Engels is bezittelijk .

In het Spaans is bezittelijk bezittelijk.

Een bezittelijk individu is iemand die beweert ergens bezit van te hebben. Vaak is bezit gerelateerd aan een persoon, wat bezitsdrang gevaarlijk maakt in de zin dat het de vrijheid van een ander mens beperkt.

Bezittelijke jaloezie is de manifestatie van het gevoel van eigenaarschap en exclusiviteit tegenover een andere persoon. Meestal geassocieerd met liefdesrelaties. Een jaloerse vriend, of een vrouw met bezittelijke jaloezie, zijn mensen die overwegen bezit te houden van een ander.

Een voorbeeld van bezittelijke jaloezie is te vinden in de zin: "Zij is mijn vrouw en ik laat haar niet in dat korte rokje weggaan." In dit geval gelooft de bezitter dat hij de vrijheid van zijn metgezel kan tolereren onder het voorwendsel van eigendom, en jaloers is dat mannen ernaar kunnen kijken. Het argument wordt versterkt door het gebruik van mijn bezittelijk voornaamwoord.

Possessive voornaamwoord

Het bezittelijk voornaamwoord is een grammaticale woordklasse die de eigenschappen van objecten aan de onderwerpen relateert.

Het zijn bezittelijke voornaamwoorden: mijn / mijn, uw / uw, uw / onze, onze / onze, uw / mijn / uw, de uwe / de uwe / de onze / de onze / de onze / de uwe.