abstractionism
Wat is abstractionisme:
Ook wel abstracte kunst genoemd, er zijn records van deze kunstvorm sinds de prehistorie. Maar het concept van abstractie werd geconsolideerd in het begin van de twintigste eeuw, met het begin van de beweging onder leiding van Wassily Kandinsy.
De komst van de abstractionistische beweging breekt ineens met elke concrete referentie. Alles is abstractie in werken, alsof ze een parallelle werkelijkheid creëren, een abstract autonoom universum waarin lijnen, vormen en kleuren niet zijn wat je ziet. Dit idee kan worden samengevat in de zin van Kandinksy: "een kunstwerk maken is een wereld creëren".
De abstractistische beweging heeft grote invloed onder de kunstenaars van de XX en XXI eeuwen, waarbij in het concept van de abstracte kunst andere artistieke stromingen zoals het expressionisme, kubisme, dadaïsme, futurisme, surrealisme en neoplasticisme zijn betrokken.
Zie ook: kenmerken van het expressionisme.
Toppresteerders van het abstractionisme
Wassily Kandinsy, Piet Mondrian, Jackson Pollock, Paul Klee en Robert Delaunay.
De Japanse kunstenaar uit São Paulo Manabu Mabe was de voorloper van het abstractionisme in Brazilië, gevolgd door Tomie Ohtake, Cicero Dias en Antonio Bandeira.
Kenmerken van abstractie:
- Vertegenwoordiging van de wereld losgekoppeld van de zichtbare realiteit
- Ontkenning van het figuratieve en de imitatie van de wereld
- Deconstructie van natuurlijke figuren
- Vereenvoudiging van vorm
- Innovatie in het gebruik van kleur
- Verwerping van perspectief
- Oppositie tegen conventioneel geportretteerde verlichting
Historische context van abstractionisme
De beweging van het abstractionisme ontstond in tegenstelling tot het begrip Renaissance kunst en schoonheid, dat toen nog steeds van kracht was. In de Renaissance werd het talent van de kunstenaar afgemeten aan zijn vermogen om de wereld om hem heen met de grootst mogelijke waarheid te reproduceren.
Er zijn auteurs die ook beweren dat de popularisering van de fotografie aan het eind van de negentiende eeuw heeft bijgedragen aan de opkomst van abstracte kunst, omdat het niet langer nodig was dat kunst als een imitatie van de wereld fungeerde.
De impressionisten van de late negentiende en vroege twintigste eeuw, zoals Monet, waren begonnen aan de zoektocht naar de representatie van het universum door andere blikken. De zorg van de impressionisten was met de helderheid, veel meer dan de perfecte indruk van de voorgestelde voorwerpen of personen.
Aan het begin van de twintigste eeuw begonnen twee stijlen te breken met het idee van imitatie van de natuur, het openen van ruimte voor de vooruitgang en consolidatie van abstracte kunst. Het fauvisme van Henri Matisse was gewijd aan de vereenvoudiging van vormen en een gedetailleerde studie van kleuren. Het dadaïsme van Pablo Picasso en Georges Braque vertolkte het perspectief van de scènes en gebruikte geometrische figuren in de weergave van de elementen van de natuur.
Informeel abstractionisme
Binnen het abstractionisme werd een streng meer geïdentificeerd met de overdracht van gevoelens en emoties door middel van kunst. Wat bekend stond als Informeel Abstractionisme, of Expressief Abstractionisme, of Lyric Abstractionism. De kunstenaars geïdentificeerd met deze groep werkten hun subjectiviteit nog meer, het vertalen van een sterke emotionele lading in de werken door middel van vrij geïnterpreteerde kleuren en vormen, door instinct. Zijn grootste vertegenwoordiger was de Russische schilder Wassily Kandinsky .
Geometrisch abstractionisme
Terwijl informele abstractie zich bezighield met emotie, was de focus van geometrisch abstractionisme vorm. De elementen van de werken, hun kleuren en lijnen, vormden geometrische composities. De meest opvallende kunstenaar in dit segment was de Nederlandse Piet Mondriaan .
Je hebt misschien interesse in de betekenis van kubisme, futurisme en abstracte kunst.
