dadaïsme
Wat is dadaïsme:
Dadaïsme is een moderne artistieke avant-garde die ontstond met het doel om te breken met traditionele en klassieke stijlen, handelend in een "anarchistische" en "irrationele" manier.
Deze voorhoede , ook bekend als de Dada-beweging, is gemaakt door een groep kunstenaars (schilders, schrijvers en dichters), vluchtelingen uit de Eerste Wereldoorlog in 1916 in Zürich, Zwitserland.
De leden van het dadaïsme waren volledig tegen de oorlog, die werd ingegeven door kapitalistische motieven en de burgerlijke waarden van die tijd. Dadaïsten vielen ook elke vorm van sentiment aan die refereerde aan nationalisme of materialisme.
Als gevolg van de geest van deze voorhoede heeft de keuze van de naam "Dada" geen specifieke betekenis . De oprichters van de beweging kozen een willekeurige naam in het woordenboek, die een niet-rationele en toevallige act vertegenwoordigde, die enkele van de belangrijkste kenmerken van de beweging waren.
De opgegeven term betekent, in het Frans, "houten paard" of "kinderspeelgoed", en verwijst ook naar de taal die kenmerkend is voor baby's, wat dus het onzinnige karakter van de dadaïstische werken symboliseert.
Het werk van het dadaïsme bestond in de deconstructie van traditionele kunst, met als voorstel het idee van wanorde, chaos en toeval. Het doel van de Dada-kunstenaars was om een kunst van protest te creëren die de burgerlijke maatschappij schokte.
Dadaïsme kreeg bekendheid in de literatuur . In dit geval waren de teksten samengesteld uit de desorganisatie van woorden, verbale agressie, banalisering van rijmpjes, onsamenhangendheid en gebrek aan logica en traditionele redenering.
Dadaïstische gedichten werden bijvoorbeeld geschreven zonder voorafgaande reflectie van hun inhoud, waarbij slechts een willekeurige volgorde van woorden werd gebruikt, die werden geschreven zoals de auteur ze dacht.
Onder enkele van de toonaangevende kunstenaars die het dadaïsme vertegenwoordigden, waren: Tristan Tzara (1896-1963), Marcel Duchamp (1887-1968), Hans Arp (1886-1966), Julius Evola (1898-1974), Kurt Schwitters (1887-1948), Max Ernst (1891 - 1976), Man Ray (1890 - 1976), onder anderen.
In korte tijd begon de Dada-beweging gespiegeld te worden door andere grote artistieke steden van die tijd, zoals onder andere Barcelona, Berlijn, Parijs en New York.
Vervolgens startten sommige van Dada's volgelingen met het surrealisme en verschillende kenmerken van deze avant-garde zijn nog steeds aanwezig in de hedendaagse kunst.
Leer meer over de betekenis van het surrealisme.
Dadaïsme in Brazilië
Het dadaïsme heeft het werk van sommige Braziliaanse auteurs beïnvloed, vooral in de literatuur.
De belangrijkste vertegenwoordiger van deze stijl in Brazilië was de schrijver Manuel Bandeira, toegewijd de grootste lyrische dichter van het nationale modernisme.
Mário de Andrade is ook een andere belangrijke referentie van het dadaïsme in Brazilië, namelijk dat de werken een grote kritische last bevatten en zijn opgebouwd uit het principe van ' onzin '.
Kenmerken van dadaïsme
Tot de belangrijkste kenmerken van het dadaïsme behoren:
- De strijd tegen traditionele en geïnstitutionaliseerde kunstvormen;
- Nadruk op absurditeiten en thema's zonder logica ( nonsenses );
- Kritiek op consumptie en kapitalisme;
- Aversie tegen oorlog en zijn kapitalistische motieven;
- Valorisatie van artistieke oneerbiedigheid;
- Gebruik van verschillende vormen van dagelijkse expressie (foto's, geluiden, poëzie, muziek, kranten, voorwerpen en dergelijke) voor de productie van kunstwerken;
- Pessimistisch en ironisch karakter in relatie tot politieke aangelegenheden.
Lees meer over de belangrijkste kenmerken van het dadaïsme.
