s Inca's

Wat zijn de Inca's:

De Inca's waren een pre-Columbiaanse beschaving die de regio van de Cordillera de los Andes (Zuid-Amerika) bewoonde tussen de 13e en 16e eeuw.

De Inca-mensen leefden hun hoogtepunt van ontwikkeling tussen de XV en XVI eeuw, toen zij het zogenaamde Inca-rijk vormden, dat de huidige regio's van Peru, Bolivia, Chili en Ecuador omvatte.

De overheersende taal in het Inca-rijk was Quechua (of Quechua), dat nog steeds wordt gebruikt door sommige etnische groepen in de landen die deel uitmaken van de Andes-regio in Zuid-Amerika.

Zelfs als hij een taal bezat, ontwikkelde de Inca-beschaving geen schrijfmodel. Ze creëerden echter een zeer efficiënt en uniek telsysteem: de quipu (of het team).

De quipu bestond uit een reeks gekleurde reeksen die verschillende waarden en kwaliteiten konden vertegenwoordigen, afhankelijk van de context waarin deze werd gebruikt.

De quipus kan alleen worden gemanipuleerd en geïnterpreteerd door de quipucamayucs ('bewakers van de quipus'), een positie met extreme verantwoordelijkheid.

Het Inca-rijk viel in verval met de Spaanse invasie onder leiding van Francisco Pizarro in 1532.

Zie ook: Azteken en Maya.

Economie en overheid

De keizer van de Inca's ontving de titel van Sapa Inca, die in de Quechua-taal betekent "gouverneur van de Inca's". Voor de Inca's werd Sapa Inca beschouwd als een "god op aarde" en daarom ontving hij constante eer en offers ter ere van hem.

De Inca-beschaving had een zeer georganiseerd bestuurssysteem, met de centralisatie van de macht in de hoofdstad van het rijk, de heilige stad Cuzco, waar de keizer verbleef.

Kortom, de Inca-samenleving was verdeeld in vier hoofdkernen: Nobles (gevormd door de koninklijke familie, religieuze leiders, militairen en andere leden van de adel); Gouverneurs (die de heersers vertegenwoordigden van de vier provincies die het rijk vormden, zij waren verantwoordelijk voor het formuleren en handhaven van de wetten van hun plaatsen); lokale militaire officieren en boeren (de overgrote meerderheid van de bevolking).

De economie was gebaseerd op landbouw, voornamelijk in de teelt van aardappelen, maïs, paprika's, katoen, cassave, pinda's, zoete aardappelen, onder andere soorten granen en groenten.

Er was geen monetaire eenheid in de Inca-beschaving. Handel werkte vanuit de ruilhandel . De uitwisselingen kunnen tussen verschillende goederen zijn, tussen diensten of voedsel. Cacao zaden hadden een hoge commerciële waarde in de Inca-beschaving.

Meer informatie over de betekenis van de ruilhandel.

Cultuur en kunst

Incakunst wordt gekenmerkt door voorwerpen gemaakt van keramiek, hout, metalen en goud. Traditioneel vertegenwoordigden de ornamenten afbeeldingen van goden, abstracte geometrische vormen en gestileerde dierenfiguren.

Inca-architectuur is ook opmerkelijk. Zelfs vandaag de dag blijven verschillende tempels en gebouwen gemaakt tijdens het Empire intact. De stad Machu Picchu is een voorbeeld van de efficiënte architecturale structuur van de Inca-beschaving.

Muziek maakte ook deel uit van de artistieke cultuur van de Inca's, vooral door trommels en blaasinstrumenten, zoals fluiten en trompetten gemaakt van zeeschelpen, bijvoorbeeld.

Volgens de Inca-traditie werd elke kalenderperiode (verdeeld in twaalf delen die vergelijkbaar zijn met de huidige maanden van het jaar) gemarkeerd met een specifiek festival:

Januari = kleine oogst
Februari = Grote oogst
Maart = Boeket bloemen
April = Jonge maïsdans
Mei = Lied van de oogst
Juni = Festival van de zon
Juli = Aardse zuivering
Augustus = Offer van algemene zuivering
September = Koninginnenfestival
Oktober = Waterfestival
November = Processie van de doden
December = Grand Festival

Religie en spiritualiteit

De Inca-religie is polytheïstisch, dat wil zeggen, gevormd uit de aanbidding van verschillende goden.

De god Inti was de vertegenwoordiging van de zon en beschouwde de belangrijkste godheid onder de Inca's . Er bestond ook de aanbidding van enkele heilige dieren voor het Inca-volk, zoals de jaguar en de condor, bijvoorbeeld.

Menselijke offers kwamen vaak voor tijdens rituelen van dankzegging aan de goden. Meestal kozen de Inca's de mooiste jonge vrouwen (en maagden) om te worden opgeofferd als een manier om de toorn van de goden te kalmeren.

Volgens de Inca religieuze cultuur was eer om te worden geofferd ter ere van de goden. Men geloofde dat de geest na te zijn opgeofferd, goddelijk zou worden.

Inca goden

Inti was de oppergod, maar hij werd volgens de Inca-mythologie niet beschouwd als de schepper van de wereld.

De god Viracocha werd beschouwd als de meester van de hemelen en de aarde, verantwoordelijk voor het scheppen van de planeet en alle dingen die bestaan.

Onder andere populaire goden valt het op:

Mama Quilla: echtgenote van God Inti. Beschouwd als de "moedermaan" en godin van de nacht en beschermer van de vrouw.
Mama Pacha: godin van planten en oogsten. Het werd ook beschouwd als verantwoordelijk voor aardbevingen (de Andes is bekend dat hij lijdt aan constante aardbevingen).
Mama Zara (of Sara): godin van maïs, het hoofdgerecht van de Inca's.
Supai: god van de dood. Hij werd enorm gevreesd door de Inca's en eiste volgens de traditie dat kinderen offers zouden brengen om hun woede te kalmeren.
Mama Cocha: godin van de zee, oceanen en vissen. Ze werd beschouwd als de beschermer van vissers en zeilers.

In de Inca-mythologie zijn er nog steeds verschillende andere goden die gepersonifieerd werden in enorme tempels verspreid over het hele rijk.