Oerknal
Wat is de oerknal:
Big Bang (of "Big Bang") is een wetenschappelijke theorie die probeert de oorsprong van het universum te verklaren uit zijn voortdurende uitzetting, die een toenemende afstand tussen sterrenstelsels creëert.
Er wordt geschat dat de Big Bang ongeveer 14 miljard jaar geleden plaatsvond, toen het universum begon uit te breiden en de eerste essentiële elementen van het leven te creëren.
Men gaat ervan uit dat tijd en ruimte, evenals andere grootheden zoals zwaartekracht en elektromagnetisme, ook zijn ontstaan vanuit de oerknal.
Volgens de theorie was het universum extreem heet en dicht. Met de dichtheid op slechts een bepaald punt gecomprimeerd, was er een instorting en, bijgevolg, een grote vrijgave van energie. Dit moment staat bekend als de "Big Bang".
Na deze "explosie" begon alle energie snel uit te breiden en in de loop der jaren begon het universum te koelen, waardoor de eerste elementen mogelijk werden, zoals waterstof.
Met de opkomst van grote wolken waterstof werden deze steeds heter en zwaarder, totdat ze ook instortten en de eerste sterren in het universum vormden.
Gebaseerd op de relativiteitstheorie van de Duitse natuurkundige Albert Einstein (1879 - 1955), naast de studies van astronomen Edwin Hubble (1889 - 1953) en Milton Humason (1891 - 1972), werd de Big Bang-theorie officieel alleen aangekondigd in 1948.
Meer informatie over de betekenis van de relativiteitstheorie.
De Amerikaanse fysicus George Gamow (1904 - 1968) en de Belgische priester en astronoom Georges Lemaître waren de hoofdverantwoordelijk voor de ontwikkeling van deze theorie.
Er zijn verschillende andere kosmologische theorieën die proberen het proces dat aanleiding gaf tot het universum op te helderen. De Big Bang-theorie blijft echter de meest geaccepteerde in de wetenschappelijke gemeenschap.
Zie ook : de betekenis van het universum.
