polaire

Wat is Apolar:

Apolar is de kwaliteit van wat geen polariteit heeft, meestal gerelateerd aan organische moleculen.

In de chemie is de polariteit van de organische moleculen gerelateerd aan de intensiteit van de elektronegativiteit van de atomen die deze moleculen vormen. Wanneer er geen verschil is tussen de elektronegativiteit van de atomen, wordt dit molecuul als apolair beschouwd .

In een apolaire molecule moet het elektronegativiteitsverschil van de binding van de atomen altijd gelijk zijn aan nul, omdat ze ongeldig zijn.

Typisch zijn de niet-polaire bindingen samengesteld uit koolwaterstoffen, dwz verbindingen gevormd door koolstof en / of waterstofatomen.

Deze verbindingen hebben vergelijkbare ladingen van elektronen, dus er is geen ladingsverschuiving tussen hen, maar de nietigverklaring van deze ladingen.

Zie ook de betekenis van molecuul.

Wanneer er verschillende organische verbindingen in een koolwaterstofbinding zitten, wordt dit bijvoorbeeld al als polair beschouwd.

Voorbeeld: de moleculaire geometrie van water (H2O) wordt gevormd door twee waterstofatomen en één van zuurstof, en de elektronen in deze verbinding zijn meer geconcentreerd in de zuurstof, wat een verplaatsing van ladingen veroorzaakt. Zo wordt zuurstof meer elektronegatief dan waterstof, wat dit molecuul als polair karakteriseert.

Met andere woorden, water is een polaire verbinding.

Meer informatie over koolwaterstoffen.

Polair en polair

In tegenstelling tot apolaire bindingen, zijn polaire moleculen die met een elektronegativiteit tussen niet-nulatomen .

Vanwege de verschillende elektronische dichtheden accumuleren sommige atomen meer elektronen dan andere, waardoor de aantrekkingskracht groter wordt.

Enkele van de belangrijkste apolaire verbindingen zijn: benzine, methaan en ethaan.

Enkele van de belangrijkste polaire verbindingen zijn: water, suiker en alcohol.