kennis
Wat is Cognition:
Cognitie is het vermogen om informatie te verwerken en om te zetten in kennis, gebaseerd op een reeks mentale en / of hersenvaardigheden zoals perceptie, aandacht, associatie, verbeelding, oordeel, redeneren en geheugen.
Deze informatie die moet worden verwerkt, is beschikbaar in de omgeving waarin we leven.
Over het algemeen kunnen we zeggen dat menselijke cognitie de interpretatie is van de hersenen van alle informatie die door de vijf zintuigen wordt begrepen, en de omzetting van die interpretatie in onze innerlijke vorm van zijn.
Wat is een cognitief proces?
Het cognitieve proces bestaat uit een opeenvolging van gebeurtenissen die nodig is voor de vorming van enige inhoud van kennis door activiteit van de geest. Het is ontwikkeld vanaf de kindertijd tot de verouderingsfase.
Cognitieve functies spelen een sleutelrol in het cognitieve proces en werken samen zodat we nieuwe kennis kunnen verwerven en interpretaties kunnen creëren. Enkele van de belangrijkste cognitieve functies zijn: perceptie, aandacht, geheugen, denken, taal en leren.
Cognitie in de psychologie
Cognitie is ontstaan als een van de onderzoekstakken van de psychologie in de vroege jaren 1960. Het was rond de tweede helft van de negentiende eeuw dat het het gebied van de filosofie verliet en op zichzelf begon te bestaan.
Hoewel verschillende gebieden zoals neurologie en antropologie de cognitie hebben bestudeerd, heeft de cognitieve psychologie een directe link kunnen leggen tussen cognitie en gedrag.
Cognitie in de studie van menselijk gedrag
Gedrag is een combinatie van iemands individuele capaciteiten met een reeks reacties op interacties met de omgeving om hen heen.
Het belang van cognitie in de wetenschappelijke studie van menselijk gedrag is om via de cognitieve psychologie de mentale processen te begrijpen die de basis vormen voor de constitutie van het gedrag en de intellectuele ontwikkeling van individuen.
Donald Broadbent, een invloedrijke Britse psycholoog, vergelijkt mentale processen met het functioneren van software op een computer:
invoer> weergave> berekening of verwerking> uitgangen
Meer informatie over gedrag.
Het belang van cognitie bij leren
Omdat het bestaat uit het proces dat plaatsvindt wanneer iemand iets weet, is cognitie ook direct gerelateerd aan leren.
Leren is een cognitief proces waarbij nieuwe informatie wordt toegevoegd aan de kennis van een individu, dat wil zeggen een proces dat resulteert in het verwerven van de kennis.
Een van de belangrijkste verbindingspunten tussen cognitie en leren is motivatie. Dit komt door het feit dat hoe groter de cognitieve stimulus van de omgeving van een individu is, des te meer benadrukt zal worden het leren van een nieuw gedrag.
Naast de natuurlijke stimuli die de hersenen ontvangen vanuit de omgeving van een individu, kan cognitie ook worden ontwikkeld en gestimuleerd. Dit proces wordt cognitieve stimulatie genoemd .
Cognitieve stimulatie is gericht op het verbeteren van cognitieve functies zoals geheugen, redeneren, probleemoplossing, enz. Deze stimulatie kan plaatsvinden door oefeningen om problemen op te lossen, spelletjes en activiteiten te spelen, charades en zelfs fysieke oefeningen.
Lees meer over leren.
Cognitieve theorie
De cognitieve theorie is bedacht door de Zwitser Jean Piaget en verklaart de ontwikkeling van cognitieve vaardigheden in het proces van kennisverwerving van de mens.
Het cognitieve vermogen is het vermogen dat een persoon heeft om te interpreteren, te assimileren en zich te verhouden tot de stimuli van de omgeving en zijn eigen essentie.
De cognitieve theorie verdedigt het idee dat de constructie van de mens geleidelijk gebeurt, voornamelijk in de loop van het kinderleven en is verdeeld in 4 fasen:
Sensorische motor (24 maanden): het kind zoekt motorische controle en leert wat eromheen zit.
Preoperatief (2 - 7 jaar): stadium waarin spreektaal ontstaat. Het denken en de taal worden echter meestal geassocieerd met het huidige moment en concrete gebeurtenissen.
Operatief beton (7 - 11/12 jaar): begin van het vermogen om concepten van getallen en relaties te gebruiken. Fase van reductie van egocentrisme en socialisatie van taal. In deze periode is het ook mogelijk om een grotere interactie met andere mensen op te merken en het vermogen om rekening te houden met het gezichtspunt van de ander.
Formeel operationeel (12 jaar later): initiatie tot logisch en systematisch redeneren. In deze fase is abstract denken al gedefinieerd. Inhoudingen hoeven niet langer gebaseerd te zijn op concrete objecten. Groeperen en plannen van collectieve acties is van het grootste belang. Het individu begint in deze periode om hypothesen te kunnen opstellen om problemen uit te leggen en op te lossen.
Wat zijn cognitieve systemen?
Cognitieve systemen omvatten natuurlijke of kunstmatige systemen voor het verwerken van informatie over iemands gedrag ten opzichte van andere mensen en de omgeving.
Dit is een studieonderwerp waar verschillende wetenschappen elkaar kruisen, vooral informatica en neurowetenschap.
We kunnen zeggen dat het cognitieve systeem de evolutie van kunstmatige intelligentie is, omdat het de mogelijkheid heeft om informatie te leren, verwerken en interpreteren in een context, net als mensen.
Zie meer over de betekenis van cognitief.
Cognitie in civiele procedures
In het juridische universum wordt cognitie toegepast door de kennis die bestaat in het onderzoeken van feiten om een zin te definiëren.
Volgens de studies van professor Kazuo Watanabe uit São Paulo, kan de cognitie in het civiele proces worden onderverdeeld in twee delen:
Horizontaal vlak
In dit vlak kan de cognitie vol of beperkt (gedeeltelijk) zijn. In volle bekendheid, wat meestal de regel is, kan de rechter alle vragen van de partijen kennen. In beperkte kennis mag de rechter geen volledige kennis van de onderwerpen hebben.
Verticaal vlak
In deze tweede streng kan de cognitie uitlaat (volledig) of samenvatting (onvolledig) zijn. Uitlaatkennis overweegt een zeer gedetailleerde en gedetailleerde studie van bewijsmateriaal en beschuldigingen en leidt uiteindelijk tot een oordeel van zekerheid. Samenvattend is de beslissing van de rechtbank gebaseerd op waarschijnlijkheid.
