meritocratie

Wat is Meritocratie:

Meritocratie is een systeem of een model van hiërarchie en toekenning op basis van de persoonlijke verdiensten van elk individu .

De etymologische oorsprong van het woord meritocratie komt van het Latijnse meritum, wat 'verdienste' betekent, gekoppeld aan de suffix suffix van het Griekse suffix, wat 'macht' betekent. De letterlijke betekenis van meritocratie zou dus 'macht van verdienste' zijn.

Volgens de 'zuivere' definitie van meritocratie is het proces van professionele en sociale invloed een gevolg van de individuele verdiensten van elke persoon, dat wil zeggen van zijn inspanningen en inzet.

De hiërarchische posities zouden worden bepaald door de mensen die de beste educatieve, morele waarden en specifieke of gekwalificeerde technische of professionele vaardigheden in een bepaald gebied presenteren.

Deze term werd voor het eerst gebruikt door Michael Young in het boek " Rise of the Meritocracy ", gepubliceerd in 1958.

In dit boek de Young wordt verdienste echter als een pejoratieve term opgevat, omdat het verband houdt met het verhaal van een samenleving die gescheiden zou zijn op basis van twee hoofdaspecten: intelligentie (hoog IQ) en een grote mate van inspanning.

Een andere kritiek op meritocratie in deze context zou de effectieve methode zijn om deze "verdiensten" te evalueren.

Het meritocratische beloningssysteem wordt op grote schaal toegepast door particuliere bedrijven en organisaties, die waarde hechten aan en belonen voor professionals die betere producties presenteren, hetzij met salarisverhogingen, hetzij met hogere posities.

Meritocratie in bedrijven is een manier om werknemers te motiveren, die toegewijd zijn in hun functies op zoek naar betere kansen als gevolg van de gepresenteerde verdiensten.

Kritiek op meritocratie

Sommige sociologen, filosofen en intellectuelen negeren meritocratie als een rechtvaardig systeem van hiërarchisering, want professionele of sociale ascentie hangt niet alleen af ​​van individuele inspanningen, maar ook van de kansen die elk individu heeft gedurende het hele leven.

Mensen die worden geboren met betere financiële voorwaarden, met toegang tot de beste onderwijsinstellingen en exclusieve professionele contacten, hebben meer kans om een ​​bevoorrechte positie te veroveren dan degenen die niet hetzelfde "geluk" hadden.

Vanzelfsprekend moet men echter niet generaliseren. Het heeft geen zin grote kansen in het leven te hebben als er niet de minste moeite en verlangen is om er misbruik van te maken.

De belangrijkste kritiek is dat deze inspanning niet de enige factor is die succes of falen definieert, maar een onderdeel dat complexere concepten omvat die aanwezig zijn in samenlevingen.

Socialisme en andere ideologieën die het concept van een egalitaire samenleving prediken zijn ook tegengesteld aan meritocratie.

Voor deze groep zorgt het idee van het aanmoedigen van succes op basis van individualisme ervoor dat sociale ongelijkheid en "Sociaal Darwinisme" groeien.

Meer informatie over de betekenis van sociale ongelijkheid.

Meritocratie in Brazilië

Een voorbeeld van een meritocratische methode die in Brazilië wordt toegepast, is het uitvoeren van openbare aanbestedingen voor de bezetting van functies aangeboden door de federale, staats- of gemeentelijke overheid.

Theoretisch zouden alleen de mensen die het meest in aanmerking komen voor die posities en functies het recht hebben om de privileges van deze positie te verkrijgen, dat wil zeggen, een beloning gewonnen voor de gepresenteerde verdiensten.

Maar in de praktijk is meritocratie in zijn pure betekenis onpraktisch. Andere modellen van hiërarchie eindigen uiteindelijk in het beïnvloeden van keuzes, evenals in kwesties die verband houden met sociale en economische ongelijkheden.

Meer informatie over de betekenis van andere waardestelsels die tegen meritocratie zijn, zoals Oligarchie, Nepotisme en Aristocratie.