school

Wat is de school:

Het is de instelling die het onderwijsproces voor studenten aanbiedt met als doel elk individu te vormen en te ontwikkelen in zijn culturele, sociale en cognitieve aspecten .

Het woord school komt van de Griekse scholé, wat 'vrije tijd' betekent - hetzelfde als 'vrije tijd of vrije tijd'. Deze betekenis komt van het concept van school in het oude Griekenland, dat zijn burgers in hun vrije tijd bij elkaar bracht om de filosofie, ideologieën en sociale praktijken van hun dagelijks leven te bespreken.

De opkomst en ontwikkeling van school in de wereld

In het jaar 2000 voor Christus, in de periode van het oude Griekenland, waren scholen erop gericht mannen op te leiden in hun integrale vorming, dat wil zeggen hun ethiek, politiek denken en hun religieuze kennis te ontwikkelen.

Echter, met de val van het oude Griekenland naar Rome in 763 v.Chr., Begonnen de scholen mannen met kritisch vermogen te trainen, via leringen over filosofie, rekenen, politiek en de kunsten, waarbij de leraar (grote filosofen) de bouw van ideologieën gebaseerd op het sociale gedrag van de tijd en niet op hun eigen kennis.

Gedurende deze periode bestond de school alleen uit mannelijke burgers, beschouwd als Grieks-Romeinse burgers, met als doel hen heersers van het volk te maken, als politici of religieuze vertegenwoordigers.

De instelling vertegenwoordigde een uitwisseling van constructieve ideeën, waarbij mensen vrij waren om hun eigen gedachten en conclusies te ontwikkelen.

Afbeelding van het Grieks-Romeinse onderwijssysteem.

Begrijp alles over de geschiedenis van het oude Griekenland.

Met de sociale en religieuze overheersing van de katholieke kerk in de middeleeuwen, was het recht op onderwijs beperkt tot de geestelijkheidselite en werden de andere sociale klassen uitgesloten van kennis of onderwijs.

De leraren van die tijd waren de religieuzen zelf, die lesgaven in lezen en schrijven, gebaseerd op studies van de katholieke kerk. De lessen vonden plaats binnen de kloosters, met kinderen en volwassenen die dezelfde omgeving en lessen delen.

Het was vanuit de ontwikkeling van de economie in deze periode dat de edelen zich realiseerden dat ze moesten lezen, schrijven en rekenen voor hun bedrijf. De elite begreep dat met de opkomst van het kapitalisme en de economische groei, zij meer en meer mensen nodig hadden die getraind en bekwaam waren in machinebediening en onderhandeling.

De school heeft dan een nieuwe betekenis: om door de adel geselecteerde arbeiders te trainen op de arbeidsmarkt voor economische ontwikkeling.

De opkomst van openbaar onderwijs in de wereld

Op 28 oktober 1717 besloot de toenmalige despoot van Pruisen, Friedrich Wilhelm I, de leerplicht voor kinderen van 5 tot 12 jaar in zijn land. Het toenmalige schoolinstituut was echter nog steeds selectief, dat wil zeggen dat slechts een paar studenten werden gekozen om toegang te krijgen tot openbaar onderwijs.

De grootste mijlpaal in de geschiedenis van het openbaar onderwijs vond echter plaats tijdens de Franse Revolutie in 1789. Dit jaar installeerde Frankrijk de eerste openbare school met staatsbeheer voor Franse burgers.

Jaren later, in 1792, organiseerde Frankrijk ook een nieuwe mijlpaal in het wereldonderwijs: de openbare scholen werden laken verklaard, dat wil zeggen: vrij van enige religieuze invloed, voornamelijk van de katholieke kerk die tot dan toe het algemene onderwijssysteem domineerde.

De school als het recht van iedereen

Met de opkomst van openbare scholen in Europa hebben ook andere continenten hun onderwijs aangepast met behulp van het Europese model als voorbeeld.

Pas in de twintigste eeuw, precies in 1948, verklaarden de Verenigde Naties echter dat de school het recht is van ieder mens, gegarandeerd door artikel 26 van de Verklaring van de Rechten van de Mens, als volgt:

Ieder mens heeft recht op onderwijs. De instructie zal gratis zijn, althans in elementaire en fundamentele mate. Het basisonderwijs is verplicht. Technisch-professionele instructie zal voor iedereen toegankelijk zijn, evenals hoger onderwijs, het is gebaseerd op verdienste.

Na dit decreet was het de plicht van de staat om regelmatig basisonderwijs te verzorgen en te onderhouden, waardoor de ouders het recht kregen om het onderwijsmodel te kiezen dat het meest geschikt en logisch was voor hun kinderen.

Type school

In Brazilië werden deze onderwijsmodellen geleidelijk aangepast tijdens de jaren van nationale en internationale pedagogische studies. Momenteel kunnen scholen een van de volgende regels volgen:

Traditionele school: dit is de meest voorkomende pedagogische lijn in Braziliaanse scholen. De traditionele school plaatst de leraar op het centrale niveau van het onderwijs, als de houder van alle kennis, en de student als de passieve ontvanger van informatie. De docent geeft het onderwijs duidelijk weer en evalueert de studenten door middel van tests, opdrachten en huiswerk, die fungeren als een thermometer die het niveau van de door de student in elke discipline verworven kennis evalueert.
Escola Freiriana: deze lijn is gebaseerd op de theorie van een van de grootste Braziliaanse pedagogen, Paulo Freire. De Freiriana-school bepleit de kritische ontwikkeling van de student door praktische acties in de klas. Hier presenteert de leerkracht de inhoud aan zijn studenten, rekening houdend met hun sociale, culturele ervaringen als individuele mensen, waarbij ze onderling leren tussen leraar en student. Het centrale doel van de Freiriana School is om de student zijn transformatiekracht binnen de wereld te laten kennen. Het is ontworpen om geen tests of een andere beoordelingsmethode toe te passen, door het individuele leertempo en de individuele visie te respecteren.
Montessoriana School : gecreëerd door de Italiaanse opvoeder Maria Montessori, heeft de Montessoriana-lijn als centraal idee dat de student zelfstandig kennis kan verwerven, door de activiteiten die de leraar in de klas aanbiedt. De docent is hier als een gids en wil studenten helpen een gevoel van verantwoordelijkheid te creëren voor hun eigen traject van kennis, uitsluitend gericht op de realiteit van elk van hen.
Constructivistische School : in deze pedagogische lijn, met Lev Vygotsky en Jean Piaget als belangrijkste inspiraties, is de student de protagonist van zijn leerproces. Dat wil zeggen, onderwijs is niet alleen een overdracht van kennis, het fungeert als ondersteuning, waardoor de student zijn eigen leerproces kan creëren en ervaren. Net als in de Freiriana-school worden hier geen tests of andere evaluaties uitgevoerd.
Waldorf School : het is een systeem gebaseerd op de studies van Rudolf Steiner en richt zich op de integrale ontwikkeling van de student, dat wil zeggen, niet alleen zijn intellectuele aspect, maar ook het lichamelijke, ziels- en spirituele aspect. De richting die de student hier wordt gegeven, is 'opvoeding tot vrijheid', ze ontwikkelen in hun menselijke zin, voor een volledig sociaal leven. Er is gekozen voor een leraar om de studenten individueel te begeleiden in al hun cycli en er zijn ook geen beoordelingen.

De opkomst van scholen in Brazilië

De school in Brazilië begon met een religieus gevoel, nog steeds in Koloniaal Brazilië. In 1549 arriveerde het gezelschap van Jezus, gevormd door de jezuïeten, in Brazilië met behulp van opvoeding om de Indianen te catechiseren en hun de katholieke godsdienst bij te brengen.

Het onderwijs in zijn meest volledige betekenis, met de geletterdheid en het onderricht van de exacte en menselijke wetenschappen, was alleen gericht op de kinderen van de Portugese edelen die in Brazilië woonden of de priesters, belangrijke religieuze figuren.

Representatieve schildering van de Sociëteit van Jezus die de Indianen catechiseert in Koloniaal Brazilië

Tot de negentiende eeuw waren scholen in Brazilië niet-systematische instellingen, met traditioneel onderwijs en met weinig fysieke plaatsen om studenten te huisvesten. Pas in de 'Era Vargas' werd de school uitgeroepen tot een recht op alle burgers, gegarandeerd door de grondwet van 1988.

In de twintigste eeuw hebben veel opvoeders, samen met Paulo Freire, de loop van scholen in Brazilië aangepast, samen met onderwijsmodellen, die nieuwe concepten brengen in schoolfuncties in het leven van de burger.

De functies van de school in de vorming van de burger

De school, maar ook het gezin, heeft essentiële functies in de ontwikkeling en training van individuen als burgers, professionals en vooral als mensen. Naast zijn praktische taken, zoals lezen en schrijven, heeft de school ook drie belangrijke missies in het leven van zijn studenten:

Socialiseren : het individu voorbereiden op het leven in de samenleving, lokale cultuur, symbolen, politiek en moedertaal onderwijzen;
Humaniseren : het individu de sociale, religieuze en culturele verschillen laten zien, waardoor hij / zij in staat is vreedzaam met de ander samen te leven;
Lessen geven : het individu cognitief leren en opvoeden, het voorbereiden op de professionele en academische wereld;
Ontwikkel kritisch denken: bereid de student voor op onderzoek, vraagstelling en reflectie over sociale, persoonlijke en politieke concepten, bouw zijn eigen mening op, vermijd de mogelijke vervreemding van gezond verstand.

Verdeling van het basisonderwijs in Brazilië

In Brazilië is de basiscyclus van het onderwijs verdeeld in:

Infantile Education: duur van 4 jaar, met studenten van 0 tot 3 jaar;
Kleuteronderwijs: duur van 3 jaar, met studenten van 4 tot 6 jaar;
Basisschool: duur van 9 jaar, met studenten van 6 tot 14 jaar;
High School: duur van 3 jaar, met studenten van 15 tot 17 jaar;

Elke cyclus kan beschikbaar worden gemaakt door openbare scholen (in het bestuur van de overheid van elke staat), gemeentelijke scholen (in het management van gemeenten) of particuliere scholen (privébeheer).

Het belang van inclusieve school in Brazilië

Een van de grootste uitdagingen voor hedendaagse Braziliaanse scholen is de integratie van mensen met een handicap. Het MEC (Ministerie van Onderwijs) en de Nationale Onderwijsrichtlijnen en Bases Act, inclusief onderwijs is verplicht in Brazilië, en het is de plicht van scholen en de staat om projecten beschikbaar te stellen met integratie-acties en leerstrategieën die aan alle de studenten.

Het huidige scenario is echter nog steeds zorgwekkend over inclusie. Veel scholen hebben geen goede faciliteiten en zelfs getrainde professionals die les kunnen geven en studenten met een handicap kunnen opnemen.

Geen partijschoolbeweging

The Movement Without a Party School is in 2004 opgericht door procureur Miguel Nagib en gemotiveerd door zijn mening tegen elke vorm van politieke of ideologische propaganda binnen Braziliaanse scholen.

Het project, door haar idealisator beschouwd als niet-gouvernementele en non-profit, heeft tot doel middelen te creëren zodat leraren hun studenten, hun morele en politieke opvattingen niet overdragen of uitleggen, zodat ze niet worden beïnvloed door hun eigen opvattingen .

Dit initiatief werd een rekening in Rio de Janeiro in 2014 (PL 2974/2014) en sindsdien zijn projecten ook in andere staten gepresenteerd.

Zie ook de betekenis van: