afsluiting

Wat is occlusie:

Occlusie is een vrouwelijk zelfstandig naamwoord van de Portugese taal en betekent de handeling of handeling van het sluiten, het voorkomen van een natuurlijke stroom met een doelbewuste vergrendeling of sluiting .

In de geneeskunde zou occlusie vernietiging zijn, dat wil zeggen, de tijdelijke sluiting van een natuurlijke opening van het organisme. Dit wordt beschouwd als een chirurgische ingreep in het menselijk lichaam en gebeurt als een poging om wat fysieke pathologie op te lossen.

Het antoniem van occlusie is de uitsluiting, bijvoorbeeld wanneer er geen sluiting of totale afsluiting van de opening is.

Intestinale occlusie

Intestinale occlusie, ook bekend als darmobstructie of in de volksmond 'constipatie' genoemd, is de gedeeltelijke of volledige blokkering van de voedselbolus door het spijsverterings- / darmstelsel.

De oorzaken van intestinale occlusie kunnen mechanisch zijn, dat wil zeggen iets dat de doorgang van voedsel verhindert (wormen, trauma of postoperatieve complicaties), of als gevolg van een ziekte, zoals een intra-abdominale infectie, nier- en longproblemen, of stofwisselingsstoornissen.

Dentale occlusie

Dentale occlusie is de relatie tussen de boven- en onderkaak van de tandboog bij het sluiten van de mond. Doorgaans moeten de tanden van de bovenkaak enigszins die van de onderkaak bedekken, waardoor een perfecte tandstructuur wordt gevormd.

Dentale malocclusie treedt op wanneer er een soort wijziging is in de structuur van de kaken, die het hele tandheelkundige mechanisme beïnvloedt (tanden, tandvlees, botten, ligamenten, spieren, etc.).

Vasculaire occlusie

Vasculaire occlusie is een strategie die veel wordt gebruikt tijdens training voor spierverstijving en groei (hypertrofie). De techniek bestaat uit het blokkeren van de bloedtoevoer naar een bepaald spiergebied tijdens fysieke training, met de bedoeling om de spiermassa te vergroten.