verschijning

Wat het betekent Uiterlijk:

Aspect is het mannelijke zelfstandig naamwoord dat het buitenste deel van iets betekent, dat wat zichtbaar is .

De term fysiek uiterlijk duidt alleen op het fysieke uiterlijk van iemand.

Bovendien kan een aspect ook een gezichtspunt of perspectief zijn. Ex: hij werd afgekeurd omdat hij geen rekening hield met de aspecten die zijn leraar noemde.

U kunt ook een bepaald onderwerp voor een thema aanwijzen. Vb: De politicus sprak alle aspecten van de werkloosheid in het land aan.

Een cognitief aspect is een detail met betrekking tot het gebied van kennis en cognitieve ontwikkeling.

Het sociale aspect duidt de omvang, situatie of kenmerken van een bepaalde samenleving aan. Op dezelfde manier zijn culturele aspecten de details die een persoon differentiëren en differentiëren en uniek maken.

Sommige synoniemen van uiterlijk zijn: uiterlijk, houding, presentatie, hoek, focus, vraag, etc.

Milieuaspect

De term milieuaspect duidt alles aan dat kan interageren met de omgeving en dat het potentieel heeft om het op de een of andere manier te veranderen. Dit kunnen producten, diensten of activiteiten zijn.

Het milieuaspect is dus rechtstreeks gerelateerd aan de milieu-impact, die groter of kleiner zal zijn, afhankelijk van hoe deze materialen worden vernietigd, geconsumeerd of opgeslagen.

Geografisch aspect

Geografische kenmerken zijn de belangrijke elementen van een bepaalde locatie of een bepaald land die per geografische locatie worden geadresseerd.

In Brazilië, bijvoorbeeld, het noemen van de geografische aspecten is het beschrijven van het klimaat, verlichting, vegetatie, etc.

Verbaal aspect

Wat taalkunde betreft, drukt het verbale aspect een grammaticale categorie uit die gerelateerd is aan tijd.

Het aspect is perfect wanneer het werkwoord (voltooid verleden tijd of meer dan perfect) een actie aangeeft die is voltooid. Vb: Gisteren heb ik de chocolade gegeten.

Imperfect uiterlijk wordt gebruikt wanneer acties (werkwoorden in de huidige indicatieve en conjunctieve) geen duidelijk gedefinieerd begin of einde hebben. Vb: Ze provoceert altijd de andere collega's.