bloedarmoede
Wat is bloedarmoede:
Bloedarmoede is een aandoening waarbij het hemoglobine- of rode bloedcelgehalte in het bloed lager is dan normaal vanwege het ontbreken van een of meer essentiële voedingsstoffen, zoals ijzer, zink, vitamine B12 en eiwitten.
Het woord "bloedarmoede" komt van het Grieks en betekent "afwezigheid van bloed", waarbij A = privé; Haima = bloed en Ia = staat.
IJzergebreksanemie
IJzergebreksanemie is er een die wordt veroorzaakt door ijzertekort. Het is het meest voorkomende type bloedarmoede, goed voor ongeveer 90% van de gevallen.
IJzer is een essentiële voedingsstof voor het lichaam en werkt voornamelijk op de synthese van rode bloedcellen (rode bloedcellen) en het transport van zuurstof naar de cellen van het lichaam.
De belangrijkste tekenen en symptomen van bloedarmoede door ijzertekort zijn:
- Gegeneraliseerde vermoeidheid;
- Gebrek aan eetlust;
- Bleekheid van de huid en slijmvliezen;
- Minder bereidheid om te werken;
- Moeilijkheden om te leren bij kinderen;
- Apathie.
Megaloblastaire bloedarmoede
Megaloblastaire bloedarmoede wordt veroorzaakt door een tekort aan vitamine B12 of foliumzuur (vitamine B9). Bij dit type bloedarmoede produceert het beenmerg grote en abnormale rode bloedcellen (megaloblasten).
Dit komt omdat, naast ijzer, het beenmerg zowel vitamine B12 als foliumzuur nodig heeft om de rode bloedcellen te produceren.
Over het algemeen is megaloblastaire bloedarmoede te wijten aan het ontbreken van vitamine B12 of foliumzuur in het dieet of het onvermogen om deze te absorberen. Vitamine B12-tekort bloedarmoede wordt pernicieuze anemie genoemd .
Sikkelcelanemie
Sikkelcelanemie is een erfelijke ziekte die wordt gekenmerkt door veranderingen in de vorm van rode bloedcellen, die worden als een sikkel, vandaar de naam van de sikkelcel.
De membranen van deze cellen veranderen en scheuren gemakkelijker en veroorzaken bloedarmoede. Deze toestand komt vaker voor bij zwarten.
Hemolytische anemie
Hemolytische bloedarmoede Auto-immuun is een klinische aandoening waarbij antilichamen die zijn gekoppeld aan antigenen die behoren tot erythrocyt (rode bloedcel) membranen de vernietiging van deze cellen initiëren.
