7 Kenmerken van de romantiek

Romantiek is een beweging van literatuur, schone kunsten, muziek en architectuur die tussen eind achttiende en vroege negentiende eeuw in Europa ontstond, voornamelijk in Duitsland, Engeland en Italië.

Zijn voornaamste doel was om zich te verzetten tegen het classicisme, het rationalisme en de Verlichting.

Zie de belangrijkste kenmerken van romantiek:

1. Oppositie tegen de klassieker

Voor romantiek was het belangrijk dat de beweging doorbrak met de artistieke modellen van het classicisme. Een van de meest opvallende kenmerken van deze beweging, zowel in de literatuur als in de kunst, was de tegenstelling tot de klassieke modellen.

Het beste voorbeeld van deze functie is de afwezigheid van klassieke esthetische modellen of patronen die tot die tijd zijn ingewijd.

Oppositie tegen het klassieke model heeft de formaliteit van het schrijven naar beneden gehaald, met meer gebruik van zogenaamde witte (vrije) verzen en minder aandacht voor metrische en exacte stanza's.

2. Waardering van de vrijheid van meningsuiting

In de romantische beweging werd de vrijheid om zich uit te drukken enorm gewaardeerd. De prozateksten, langer en met de nadruk op de scheppingsvrijheid van de kunstenaars, kregen op dit moment meer ruimte.

De waardering van de vrijheid van meningsuiting werd ook waargenomen in de muziek van de Romantische periode, voornamelijk door zich open te stellen voor nieuwe thema's en door de opname van degelijke bronnen die niet werden gebruikt tot de opkomst van de romantiek.

Frédéric Chopin, Franz Schubert en Richard Wagner zijn voorbeelden van componisten die opkomen voor de vrijheid van meningsuiting en het gebruik van orkestklanken in hun composities.

3. Ze maakten sociale kritiek

De Franse revolutie en de nasleep ervan hebben de romantische beweging beïnvloed. De sociale gevolgen van de revolutie veroorzaakten diepe onttovering in de samenleving van die tijd, en als gevolg daarvan was er een wil om te ontsnappen aan de realiteit, evenals een bijna utopisch gevoel voor een betere wereld.

De schilders John Constable en Francisco Goya, bijvoorbeeld, vertelden in hun werken de critici over de sociale problemen die voortkwamen uit de industriële revolutie.

Deel Tweet Tweet

The Warasters of War (1810-1815) - Francisco Goya.

4. Overschatting van gevoelens

De oorsprong van de romantiek is gekoppeld aan de Duitse beweging genaamd sturm und drang, wat 'storm en impuls' betekent. Een ander opvallend kenmerk van romantiek is dus de aanwezigheid van overdreven emoties, belast met sentimentaliteit.

De romantische man verdedigde een artistieke esthetiek die veel meer de uitdrukking van gevoel dan van rede waardeerde, dat wil zeggen, er was een overwaardering van zijn emoties. Romantische literatuur identificeert zich met de idealisering van de geliefde, die onbereikbaar is, als iets perfects dat nauwelijks kan worden bereikt.

In de werken van de Romantiek worden de gevoelens van de kunstenaar duidelijk uitgedrukt, zoals pessimisme, verdriet, verveling, droom, angst en liefde. De sentimentaliteit van deze romantische kunstenaar zorgde ervoor dat de tweede generatie van de beweging ultrarromantismo werd genoemd .

5. Aanwezigheid van pessimistische gevoelens

De aanwezigheid van pessimistische gevoelens was erg sterk in de romantiek. Deze eigenschap uitte de diepe verveling die de kunstenaar voelde voor het leven, evenals zijn pijn voor het bestaan en de waardering van verdriet en dood.

De Engelse dichter Lord Byron is de romantische schrijver die vooral bekend staat om zijn pessimisme. Dankzij hem werd de tweede generatie van romantiek bekend als "Byroniana" of "kwaad van de eeuw".

In deze context worden veel werken uit die periode gekenmerkt door een zeer pessimistische toon met betrekking tot de realiteit.

6. Manifestatie van subjectiviteit en individualiteit

De werken in de artistieke context van de romantiek hadden als kenmerk de valorisatie van onderwerpen die het individuele en subjectieve gevoel van de kunstenaar tot uitdrukking brengen. Deze eigenschap manifesteert zich door de overwaardering van de meest intieme gevoelens van romantische kunstenaars.

In de literatuur bijvoorbeeld, maakt de aanwezigheid van het zelf en het geschreven werk in de eerste persoon dit kenmerk van individualiteit duidelijk.

Deze gevoelens werden over het algemeen door iedereen beleefd, wat een zekere tegenstrijdigheid in de beweging veroorzaakte, omdat de romantiek het geïndividualiseerde gevoel preekte, maar op een universele manier.

7. Verheffing van nationalisme en folklore

Nationalisme en folklore zijn ook opvallende kenmerken van de Romantiek. Het nationalisme wordt gemakkelijk waargenomen door het bewijs dat de waarden en principes van de auteurs heeft gekregen.

De liefde van het land kwam naar voren in de artistieke productie van de periode. Op dezelfde manier werden regionale folklore ook meer gewaardeerd door romantische kunstenaars, die zich hebben laten inspireren door populaire liedjes en verhalen.

In de Braziliaanse romantiek was er de valorisatie van de inheemse cultuur als de vertegenwoordiging van de inheemse bevolking. De Indiër had geïdealiseerde karaktertrekken en werd beschreven als een echte held. Dit aspect van de romantiek in Brazilië werd bekend als het Indianisme.