logica
Wat is logica:
Logica is een vrouwelijk zelfstandig naamwoord dat zijn oorsprong vindt in de Griekse term logiké, gerelateerd aan de logo's, rede, woord of spraak, wat de redeneerwetenschap betekent .
In figuurlijke zin is de woordlogica correct gerelateerd aan een specifieke manier van redeneren . Bijvoorbeeld: dit zal nooit werken! Je plan heeft helemaal geen logica!
Problemen of logica spelen zijn activiteiten waarbij een persoon logisch redeneert om het probleem op te lossen.
Aristotelische logica
Volgens Aristoteles heeft de logica als object van studie de gedachte, evenals de wetten en regels die het besturen, zodat deze gedachte juist is. Voor de Griekse filosoof zijn de samenstellende elementen van logica concept, oordeel en redenering . De wetten van de logica komen overeen met de verbindingen en relaties die bestaan tussen deze elementen.
Sommige opvolgers van Aristoteles waren verantwoordelijk voor de fundamenten van de middeleeuwse logica, die duurde tot de dertiende eeuw. Middeleeuwse denkers zoals Galenus, Porphyrius en Alexander van Aphrodysia classificeerden logica als de wetenschap van correct beoordelen, wat het mogelijk maakt om te komen tot correcte en formeel geldige redeneringen.
Programmeerlogica
Programmeerlogica is de taal die wordt gebruikt om een computerprogramma te maken. De logica van programmeren is essentieel om programma's en computersystemen te ontwikkelen, omdat het de logische link voor deze ontwikkeling vormt. De stappen voor deze ontwikkeling staan bekend als een algoritme, dat bestaat uit een logische reeks instructies voor de uit te voeren functie.
Argumentlogica
De logica van argumentatie stelt ons in staat om de geldigheid te verifiëren of dat een bewering waar is of niet. Het is niet gedaan met relatieve of subjectieve concepten, het zijn tastbare proposities waarvan de geldigheid kan worden gecontroleerd. In dit geval probeert logica de vorm van proposities te evalueren en niet de inhoud. De syllogismen (samengesteld uit twee premissen en een conclusie) zijn een voorbeeld van logica van argumentatie. Bijvoorbeeld:
De Fubá is een hond.
Alle honden zijn zoogdieren.
Daarom is de Fubá een zoogdier.
Wiskundige logica
Wiskundige logica (of formele logica) bestudeert logica volgens zijn structuur of vorm. Wiskundige logica bestaat uit een deductief systeem van uitspraken dat tot doel heeft een reeks wetten en regels te creëren voor het bepalen van de geldigheid van redeneren. Dus een redenering wordt als geldig beschouwd als het mogelijk is om een echte conclusie te trekken uit ware premissen.
Wiskundige logica wordt ook gebruikt om een geldige redenering te construeren door middel van een andere redenering. De redenering kan deductief zijn (de conclusie is noodzakelijkerwijs verkregen uit de waarheid van de premissen) en inductief (probabilistisch).
Formele logica kan in twee groepen worden verdeeld: propositielogica en predicaatlogica.
Leibniz wordt door velen gezien als de geest die het concept van formele of mathematische logica initieerde, dat de centrale vraagstukken van de wiskunde behandelt. Het was echter pas na 1890, met Peano, dat de kwestie van de consistentie van de axioma's begon. Enkele belangrijke principes van formele logica zijn te vinden in The Mathematical Analysis of Logic van George Boole (auteur van Logic of Booleaanse algebra).
Propositionele logica
De propositielogica is een gebied van logica dat redenering onderzoekt op basis van de relaties tussen zinnen (proposities), de minimale eenheden van discours, die waar of onwaar kunnen zijn.
