genegenheid

Wat is Affectiviteit:

Affectiviteit is een term die is afgeleid van het woord affectief en affectief. Het duidt kwaliteit aan die alle affectieve verschijnselen omvat .

In de psychologie is affectiviteit het vermogen van het individu om de reeks affectieve verschijnselen (tendensen, emoties, passies, gevoelens) te ervaren. De affectiviteit bestaat uit de kracht die door deze verschijnselen wordt uitgeoefend in het karakter van een individu. Affectiviteit speelt een cruciale rol in het leerproces van de mens, omdat het aanwezig is in alle gebieden van het leven en de cognitieve groei diepgaand beïnvloedt.

Affectiviteit stelt de mens in staat om zijn of haar gevoelens ten opzichte van andere wezens en objecten te onthullen. Dankzij affectiviteit kunnen mensen vriendschapsbanden creëren tussen hen en zelfs met irrationele dieren, omdat dieren ook in staat zijn om affectie te tonen met elkaar en met mensen.

De relaties en banden die worden gecreëerd door affectiviteit zijn niet alleen gebaseerd op gevoelens, maar ook op attitudes. Dit betekent dat er in een relatie verschillende attitudes zijn die moeten worden gecultiveerd, om de relatie te laten floreren.

Een van de grote denkers die het begrip affectiviteit benaderde, was de Franse psycholoog Henri Wallon. Volgens Wallon is intelligentie niet het belangrijkste element van menselijke ontwikkeling, maar deze ontwikkeling hing af van drie aspecten: de motor, het affectieve en het cognitieve. De biologische en sociale dimensie waren dus onafscheidelijk omdat ze elkaar aanvullen. De evolutie van een individu hangt niet alleen af ​​van de intellectuele capaciteit die wordt gegarandeerd door het biologische karakter, maar ook van het milieu dat ook de evolutie conditioneert, waardoor bepaalde potentialiteiten worden ontwikkeld of ontwikkeld. Affectiviteit ontstaat in deze omgeving en is van groot belang in het onderwijs.

Affectiviteit in het onderwijs

Jean Piaget, Henri Wallon en Lev Vygotsky, beroemde auteurs en specialisten op het gebied van onderwijs, hebben affectiviteit een grote relevantie gegeven in het pedagogische proces.

Volgens Piaget en Wallon vindt ontwikkeling plaats in verschillende fasen en in deze fasen wisselen intelligentie en affectiviteit elkaar af. In het eerste jaar van iemands leven, is affectiviteit overheersend, omdat de baby het gebruikt om de omringende wereld te uiten en ermee te communiceren.

Echter, affectiviteit is niet alleen belangrijk in dit stadium. De affectiviteit bepaalt het type relatie tussen de leraar en de student, wat een grote impact zal hebben op de manier waarop de student nieuwe kennis verwerft.

Gedurende vele jaren was het cognitieve aspect het belangrijkste doelwit van aandacht, en wordt affectieve gebiedsevolutie vaak over het hoofd gezien, wat de student verhindert zijn / haar maximale potentieel te bereiken.