theïsme
Wat is Theïsme:
Theïsme is het filosofische concept dat het bestaan van goden verdedigt, dat wil zeggen, hogere goddelijke entiteiten die verantwoordelijk zouden zijn geweest voor de schepping van het universum en alle dingen die er in bestaan.
Theïsme ondersteunt het idee van het bestaan van een (monotheïsme) of meerdere goden (polytheïsme), daarom wordt het niet als een soort religie beschouwd. Dit concept beperkt zich tot het classificeren van alleen dat wat gerelateerd is aan het bestaan van goden. Theologie is bijvoorbeeld een discipline die geboren is en gebaseerd is op het concept van theïsme.
We kunnen theïsme verdelen in: monotheïsme (geloof in één God); polytheïsme (geloof in verschillende goden); en henotheïsme (geloof in meerdere goden, één is oppermachtig voor iedereen). Op deze manier worden de theïsten gevormd door zowel christenen (monotheïsten), die geloven in slechts één God; en door hindoes (polytheïsten), die in verschillende goden geloven.
Het woord theïsme is ontstaan uit de Griekse theos, wat letterlijk 'god' betekent. Het concept van het theïsme staat dus lijnrecht tegenover dat van het atheïsme, dat niet gelooft in het bestaan van enige vorm van goddelijkheid.
Meer informatie over atheïsme en atheïsme.
Theïstische filosofie begon vanaf de zeventiende eeuw te worden gepropageerd door de Engelse filosoof en theoloog Ralph Cudworth (1617 - 1688). De opkomst kwam om zich te verzetten tegen atheïstische, deïstische en pantheïstische bewegingen.
Het belangrijkste kenmerk van theïsme is de versterking van het idee van het bestaan van één enkele God, alomtegenwoordig, alwetend en almachtig, en alle dingen overstijgend die bestaan in het universum.
Open theïsme
Het bestaat uit een theologische praktijk waarin enkele van Gods hoofdkenmerken zijn verwijderd: alomtegenwoordigheid, almacht en alwetendheid. Deze ketting staat ook bekend als 'de theologie van de opening' of 'opening van God'.
Van de zogenaamde procestheologie beweren aanhangers van open theïsme dat de creatieve godheid (God) niet het vermogen heeft om van de toekomst te weten. Op deze manier zorg je ervoor dat je constant van gedachten verandert over je acties, afhankelijk van het verloop van de gebeurtenissen.
Dus, voor open theïsme, is God in staat om alles te weten wat mogelijk is om te weten, echter, omdat het onmogelijk is om te weten wat er nog moet komen, de opperste godheid zou niet absoluut alwetend zijn.
Om een open theïsme te rechtvaardigen, gebruiken de voorstanders passages uit de Heilige Schrift om te laten zien hoe verbaasd God in sommige situaties is, evenals van gedachten te veranderen en kennis uit ervaring te vergaren (Genesis 6: 6, 22:12, Exodus 32: 14, Jona 3:10).
Theïsme en deïsme
Net als theïsme gelooft het deïsme dat het universum is geschapen door een wezen van superieure intelligentie. Beide verschillen echter, omdat deïsme gelooft dat deze entiteit al dan niet God is .
In tegenstelling tot de grondslagen van het theïsme, dat bestaat in de traditie en directe openbaring van de informatie van de voorouders, is het deïsme gebaseerd op rede, vrij denken en persoonlijke ervaringen.
Dus de opvatting van God is niet alleen in het feit dat het geopenbaard is door oude tradities, maar door rationeel begrip van het idee van God. Om deze reden kunnen de deïsten niet als atheïsten worden beschouwd, omdat ze geloven in het bestaan van een godheid. In tegenstelling tot theïsme ziet het deïsme echter geen noodzaak om religies of andere vormen van formele culten te institutionaliseren.
Voor deists, probeerde de creatieve godheid de natuur de verantwoordelijkheid te geven om de loop van het leven en alle dingen te beheersen. Dus vanaf het moment van schepping houdt de Schepper op om zijn positie als goddelijkheid uit te oefenen, waardoor hij de behoefte aan aanbidding en aanbidding voor hem verloochent.
Deisttheorieën werden in de zeventiende eeuw uitgewerkt door Lord Herbert Cherbury, de maker van Brits deïsme.
Meer informatie over theologie.
