Kyoto

Wat is Kyoto:

Kyoto of Kyoto is een stad in het zuiden van Japan, internationaal bekend vanwege de "Kyoto-conferentie", beroemd vanwege de ongekende goedkeuring van het Kyoto-protocol, dat de uitstoot van vervuilende gassen in de atmosfeer beperkt.

Kyoto was de "imperiale hoofdstad van Japan" tot het jaar 1868, toen het werd vervangen door Tokio. Het is een van de meest dichtbevolkte steden in Japan, bekend als "Samurai City" en "Old Capital".

De stad Kyoto heeft een van de grootste centra van hoger onderwijs in Japan, met ongeveer 37 instellingen, waaronder de Universiteit van Kyoto, een van de beste in het land.

Kyoto Protocol

Het Kyoto-protocol is een internationaal verdrag dat in december 1997 werd ondertekend tijdens de Kyoto-conferentie over klimaatverandering in de wereld.

Tijdens de Kyoto-conferentie hebben negenendertig van de deelnemende landen, met name die uit het noorden, zich ertoe verbonden de uitstoot van verontreinigende gassen te verminderen. Het wereldwijde reductiedoel voor CO2 en andere broeikasgasemissies was vastgesteld op 2, 5% in de periode 2008-2012, vergeleken met het niveau van 1990, maar het Kyotoprotocol trad pas in februari in werking. 2005.

Ontwikkelingslanden hoefden zich niet te binden aan specifieke doelen, maar als ondertekenaars van het protocol moesten zij de VN op de hoogte houden van hun emissieniveaus en manieren zoeken om de klimaatverandering te verminderen.

Emissiehandel is geïntroduceerd in het protocol, wat betekent dat arme landen die projecten (Emission Reduction Units of URES) ontwikkelen om hun koolstofquota te verlagen, de balans naar rijke landen kunnen overbrengen om overtollige emissies te compenseren en niet veranderen zijn energiesector. Daarom begonnen de rijke landen vanaf 2000 met CER (Certified Emissions Reduction), dankzij kortingen van arme landen.

De Verenigde Staten hebben het Kyoto-protocol nooit geratificeerd. Samen met Canada en Australië hebben ze een energiematrix die afhankelijk is van het verbranden van fossiele brandstoffen en beweren dat de overgang naar de koolstofarme economie onherstelbare schade aan de aarde kan veroorzaken.

De Europese Unie steunt de opname van streefcijfers voor landen om maatregelen te nemen om het verlies aan biodiversiteit, de aantasting van de oceaan en de bodem en de uitstoot van gassen te beheersen.