ketterij

Wat is Ketterij:

Ketterij betekent keuze, keuze, en is een term afkomstig van de Griekse term haíresis . Ketterij is wanneer iemand een andere gedachte heeft dan een systeem of een religie, en dus iemand die ketterij beoefent, wordt als een ketter beschouwd.

Een ketterij is een doctrine die frontaal tegengesteld is aan de dogma's van de kerk. Uit de context van religie kan een ketterij ook absurd of contra-intuïtief zijn.

Ketterij gebeurt wanneer een individu of groep besluit tegen een religie in te gaan, vooral die welke zeer rigide zijn. Ketterij ontstond in de achttiende eeuw bij de katholieke kerk, vooral in de middeleeuwen, toen het zich bedreigd voelde worden door mensen die kritiek hadden op zijn dogma's en haar leringen. De definitie van zowel de katholieke kerk als de protestantse kerken is dat ketterij is wanneer iemand in strijd is met de boodschappen die Jezus onderwees, en ketterij wordt in de Bijbel zelf gezegd.

Een ketterij bestaat in de aanhoudende ontkenning of twijfel, van een christen, van een of andere waarheid die met het goddelijke geloof moet worden geloofd. Ketterijen zijn in de hele geschiedenis van de kerk verschenen door de ontkenning of vrijwillige weigering van een of meer geloofsbelijdenissen. Vanwege zijn theologische en politieke transcendentie worden de ketterijen gerelateerd aan de aard en missie van Christus (oa Arianisme, Nestorianisme en Monophysitism) benadrukt; in relatie tot de vrijheid van de mens en de actie van genade (pelagianisme, protestantisme), in relatie tot de strijd tussen goed en kwaad (manicheïsme, katharisme, enz.); in relatie tot de functie, het leven en de samenstelling van de kerk (Waldenzen, Hussieten, Protestantisme, enz.).

Vanaf de vierde eeuw werden de oecumenische concilies het belangrijkste kerkelijke instrument voor de definitie van orthodoxie en veroordeling van ketterijen en sinds de zestiende eeuw werd doctrinaire waakzaamheid uitgeoefend door de Heilige Congregatie van de Inquisitie, het Heilig Officie genoemd sinds 1908 en de Doctrine van het geloof uit 1965.

In staten waar het katholicisme de staatsgodsdienst was, werden de vermoedelijke ketters vaak overgedragen aan de seculiere arm voor burgerlijke straffen, waaronder de doodstraf. In haar eigen sfeer legt de kerk canonieke straffen op, waarvan de belangrijkste excommunicatie is.

Christologische ketterijen

Christologische ketterijen zijn ideeën en doctrines over Jezus Christus die tegen de leringen van de katholieke kerk ingaan. Sommige van deze ketterse doctrines zijn: docetismo, adocionismo, arianismo, apolinarismo, nestorianismo, monofisismo en monotelismo.

Heilige Inquisitie

De katholieke kerk was zo in beslag genomen door de kritiek op haar leringen dat het in de dertiende eeuw het Hof van de Katholieke Kerk schiep, beter bekend als de Heilige Inquisitie. De inquisitie was bedoeld om degenen die van ketterij beschuldigd werden, te vervolgen, te vervolgen en te straffen, en deze werden als vijanden van de staat beschouwd wanneer zij de daden meer dan een jaar hadden gepleegd.

De straffen voor ketterij waren zeer ernstig, ketters werden levend verbrand, gemarteld of anderszins gewurgd en duurden meer dan vijf eeuwen.