Arabische cijfers

Wat zijn de Arabische cijfers:

Arabische cijfers, ook wel Indo-Arabische cijfers genoemd, zijn de componenten van het nummeringssysteem dat momenteel wordt gebruikt voor het weergeven van getallen. Het cijfer is dus een symbool dat wordt gebruikt om een ​​numerieke weergave te maken .

De Arabische cijfers zijn tien en worden gebruikt om alle andere getallen te vormen.

Bijvoorbeeld: het nummer 1286 wordt gevormd door vier verschillende nummers.

Hoe kwamen de Arabische cijfers tot stand?

De exacte oorsprong van de Arabische cijfers is onzeker. De meest belangrijke verklaring voor het ontstaan ​​van deze cijfers is echter verbonden met de geschiedenis van India.

Dit systeem van nummering zou door de hindoes zijn ontwikkeld en zich verspreiden naar de islamitische wereld en later naar de rest van de wereld. De creatie van de figuren door het Hindoestaanse volk gebeurde volgens historische gegevens ongeveer 300 jaar voor Christus.

Gedurende deze periode verschenen de cijfers 1 t / m 9. De introductie van het cijfer 0 gebeurde later, toen het systeem zich ontwikkelde. Het uiterlijk van de datum van bijna 870 jaar na Christus, ongeveer 1200 jaar na het verschijnen van de eerste nummers.

Diffusie van Arabische cijfers

De Italiaanse wiskundige Leonardo Fibonacci (1170 - 1250) was verantwoordelijk voor de verspreiding van het Indo-Arabische systeem in heel Europa. De opkomst van Arabische cijfers is van groot belang in de ontwikkeling van de wereld, en is een van de meest relevante ontwikkelingen in de geschiedenis van de wiskunde .

Toen Fibonacci het boek Liber Abacci schreef, over de rekenkunde, presenteerde hij de Arabische nummering voor heel Europa. Het werk wordt wereldwijd erkend als het eerste record van een boek dat de werking van dit nummeringssysteem heeft geïntroduceerd en uitgelegd, wat onbekend was. Indertijd introduceerde de wiskundige het systeem door zichzelf een Hindoestaanse methode te noemen.

Wijziging van Arabische cijfers

De Indo-Arabische cijfers zijn in de loop van de tijd veranderd, totdat ze de vormen hebben gekregen die ze vandaag hebben.

Zie de afbeelding hieronder voor een vergelijking van hoe de Arabische cijfer symbolen werden getekend toen ze werden gemaakt en hoe ze momenteel worden gebruikt. Merk op dat de sporen sterk zijn veranderd sinds de tijd van zijn opkomst.

In de loop van de tijd is het numerieke systeem aangepast en vereenvoudigd, naar het formaat dat vandaag wordt gebruikt.

Wat is de verklaring voor het tekenen van Arabische cijfers?

Bij het observeren van de beginvormen van de figuren is het mogelijk om waar te nemen dat hun tekeningen getrouw overeenkwamen met de hoeveelheid hoeken die elk van de symbolen had.

Dus, volgens de eerste afbeelding van het symbool, werd elk cijfer gerepresenteerd door de exacte hoeveelheid hoeken die het had.

Zie afbeelding:

Lees ook de betekenis van nummer.

Verschillen tussen Arabische en Romeinse cijfers

Romeinse cijfers zijn een andere vorm van numerieke representatie, die ontstond tijdens het Romeinse Rijk, meer bepaald in het oude Rome.

Voor de weergave van de Romeinse cijfers gebruikt het systeem zeven letters die volgens de gemaakte combinatie de cijfers vormen. De zeven letters komen overeen met de volgende waarden:

I = 1

V = 5

X = 10

L = 50

C = 100

D = 500

M = 1000

Zie in deze tabel hoe Romeinse cijfers van 1 tot 100 zijn geschreven.

Om meer van dit systeem te weten, lees het artikel Romeinse cijfers.