jusnaturalism

Wat is Jusnaturalism:

Jusnaturalismo is de natuurwet, dat wil zeggen, alle principes, normen en rechten die een universeel en onveranderlijk idee van rechtvaardigheid hebben en onafhankelijk zijn van de menselijke wil.

Volgens de Theorie van het Jusnaturalisme is de wet iets natuurlijks en antersieur aan de mens en moet altijd volgen wat overeenkomt met de waarden van de mensheid (recht op leven, vrijheid, waardigheid, enz.) En op de idealen van rechtvaardigheid.

Op deze manier worden de wetten die het jusnaturalisme samenstellen beschouwd als onveranderlijk, universeel, tijdloos en onschendbaar, omdat ze aanwezig zijn in de natuur van de mens. Kortom, natuurwetgeving is gebaseerd op gezond verstand, dat gebaseerd is op de principes van ethiek, ethiek, gelijkheid tussen alle individuen en vrijheid.

Meer informatie over natuurwetgeving.

Jusnaturalismo en Juspositivismo

Het zijn beide juridische instanties met verschillende vooronderstellingen, zijnde de natuurwet (Natural Law), zoals gezegd, die overeenkomt met de principes die worden geleid door de menselijke natuur.

Volgens de naturalistische doctrine die moet worden nageleefd, zijn er verschillende verklaringen over de oorsprong of het gezichtspunt van de aard hiervan. Bijvoorbeeld:

  • Theologisch jusnaturalisme: rechten gevestigd en geopenbaard door God. Het ontstond tijdens de Middeleeuwen en had als principe het idee van een almachtige, alwetende en alomtegenwoordige godheid;
  • Kosmologisch jusnaturalisme: het volgen van de wetten die door het hele universum als natuurlijk worden beschouwd. Deze ketting was van kracht tijdens de klassieke oudheid;
  • Rationalistisch jusnaturalisme: natuurlijke levenswetten die door mensen zijn vastgesteld op basis van rede en gezond verstand. Het ontstond in de zeventiende en achttiende eeuw, in een tijd waarin de liberale revoluties van de bourgeoisie toenamen (bewijs van menselijke rede).

In tegenstelling tot het jusnaturalisme geeft juspositivismo (positief recht) het door de staat vastgestelde recht toe. In dit geval worden de wetten die de intrinsieke problemen van een bepaalde samenleving reguleren gevormd. Positief recht, in dit geval, kan variëren van maatschappij tot samenleving en verandert vaak in de loop van de tijd.

Op dit moment zijn wetten gebaseerd op positieve wetgeving echter ondergeschikt aan de principes die worden opgelegd door het Jusnaturalisme. De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens bijvoorbeeld, vertegenwoordigt een model van de essentie van de normen die van toepassing zijn op het natuurrecht.

Zie ook de betekenis van positief recht.