Hedendaagse dans
What is Contemporary Dance:
Hedendaagse dans is een type dans dat niet beperkt is tot een reeks specifieke technieken, en dus een verscheidenheid aan genres, ritmes, vormen en uitvoeringen omvat. Om deze reden wordt het beschouwd als een abstracte en constant veranderende dans .
Deze dans-modus ontwikkeld in het midden van de twintigste eeuw (1950/1960), populair in de jaren 1980. De groeiende populariteit is deels gerechtvaardigd door het feit dat dit dansgenre niet vasthoudt aan de klassieke esthetische normen.
De hedendaagse dans wordt gekenmerkt door het voorstellen van intense innovaties en choreografische experimenten, die vaak ritmen mixen, zoals ballet, jazz en hiphop.
Zoals gezegd, zijn er geen vooraf gedefinieerde technieken en het creatieve proces van het concept of idee dat door choreografie moet worden overgedragen, is het centrale punt van de hedendaagse dans.
Zijn niet-beperking stelt de dansersautonomie in staat om zijn eigen choreografieën te construeren van methoden zoals improvisatie, contact met de grond of met een ander schilderachtig personage en het gebruik van interactieve kostuums, bijvoorbeeld.
Creatie binnen de hedendaagse dans is een proces dat methoden van choreografische compositie combineert. Van routinematige situaties tot controversiële thema's kan dienen als basis voor het concept van een choreografie.
Het toont ook de invoeging van andere artistieke elementen voor dans, zoals video, fotografie, beeldende kunst en digitale cultuur als geheel. Deze aspecten maken een transformatie van echte bewegingen naar virtuele en omgekeerd mogelijk, waardoor de perceptie van wat als beweging wordt begrepen, wordt gewijzigd.
Een ander belangrijk onderdeel van het creatieve proces in de hedendaagse dans is het menselijk lichaam. De fysiologie en anatomie worden belangrijker voor de choreografie, omdat het de danser in staat stelt zich beter bewust te zijn van zijn bewegingen.
Meer informatie over de betekenis van Dance.
Kenmerken van hedendaagse dans
Zoals te zien is, heeft de hedendaagse dans gebroken met patronen door de traditionele "opmaak" van klassieke genres te ontwijken. Op deze manier heeft het zichzelf geconsolideerd als een unieke en revolutionaire artistieke manifestatie.
De belangrijkste kenmerken zijn:
- Er zijn geen vooraf gedefinieerde technieken;
- Er zijn geen beperkingen op beweging, kleding of muziek;
- Het waarderen van constante experimenten en innovatie;
- Belang van de overdracht van het concept, idee en gevoel dat de choreografie voorstelt;
- Waardering van individuele choreografische creatie;
- Verbetering van improvisaties;
- Het mengen van andere artistieke elementen met dans (video, fotografie, visuele en digitale kunst, enz.).
Hier is een voorbeeld van een typische choreografie van hedendaagse dans die het gebruik van kleding, accessoires, scenografie en andere aspecten op een unieke en creatieve manier onderzoekt:
Hedendaagse dans in Brazilië
In Brazilië begon de hedendaagse dans halverwege de jaren 1940, via het koppel Klauss en Angel Vianna.
Klauss (1928 - 1992) was een pionier in het onderzoek en de ontwikkeling van somatische techniek, gemaakt met het doel om het lichaamsbewustzijn van zijn beoefenaars, werkend lichaam en geest te bieden, evenals het behoud van hun gezondheid.
Het maakt gebruik van technieken die de technische training in dans uitbreiden. Hij was ook de eerste danser die de term 'lichaamstaal' in Brazilië gebruikte.
