jurisdictie
Wat is rechtsmacht:
Jurisdictie is de bevoegdheid die de staat bezit om het recht op een bepaalde zaak toe te passen, met als doel belangenconflicten op te lossen en daarmee de rechtsorde en het gezag van de wet te waarborgen.
In de informele zin is jurisdictie het territoriale gebied (gemeente, staat, regio of land) waarover deze bevoegdheid wordt uitgeoefend door een bepaalde autoriteit of rechtbank.
Het rechtsgebied valt over het algemeen alleen onder de organen van de rechterlijke macht, maar het idee dat andere organen ook de functie uitoefenen, zolang er grondwettelijke toestemming is, wordt al geaccepteerd.
Jurisdictie is de bevoegdheid die aan een autoriteit is toegewezen om een bepaalde categorie wetten af te dwingen en diegenen te straffen die inbreuk maken op een vooraf bepaald gebied. Het is de juridische bekwaamheid die is vastgesteld om de wet toe te passen en om de inbreuken tegen de wet te kennen en de juiste straffen vast te stellen.
Het onderwerp van jurisdictie is onderwerp van studie van de disciplines constitutioneel recht, internationaal privaatrecht, procesrecht, bestuursrecht, onder anderen. In administratief recht is er ook administratieve jurisdictie, die de limiet is van administratieve jurisdictie van een overheidsinstantie.
Het rechtsgebied is een garantie voor het bestaan van de democratische rechtsstaat, de duurzaamheid en instandhouding van het rechtssysteem en de eerbiediging van de federale grondwet met betrekking tot de gehoorzaamheid aan de beginselen, waarden en testamenten.
Het rechtsgebied handelt via de rechtbanken en rechtbanken die regelmatig worden geïnvesteerd, rechtsmacht is de activiteit van de rechter, wanneer het de wet toepast, in reguliere processen, door de provocatie van iemand die het recht op actie uitoefent.
In de religieuze sfeer is jurisdictie de bevoegdheid die een geestelijke wordt gegeven om zijn bevelen in een bepaald diocees uit te voeren.
Vanuit de figuurlijke betekenis van het woord jurisdictie betekent dit invloed of macht.
Voorbeeld: " Ik kon het conflict tussen de twee niet oplossen, omdat het geen deel uitmaakte van mijn rechtsgebied ."
Etymologisch komt de term jurisdictie van het Latijnse ' juris ' en ' dicere ', wat 'juist zeggen' betekent.
Principes en kenmerken van rechtsgebied
Enkele van de belangrijkste kenmerken van het rechtsgebied zijn: onpartijdigheid, staatsmonopolie, geschillen, substitueerbaarheid, bepaaldheid en eenheid.
De beginselen die van toepassing zijn op de rechtsmacht, zijn: onoverbrugbaarheid, niet-onteigenbaarheid, investituur, correlatie, indelegabiliteit en traagheid.
Twijfelachtige jurisdictie en vrijwillige jurisdictie
Conflictueuze jurisdictie staat bekend als het traditionele en ware model van de staatsfunctie, terwijl 'vrijwillige jurisdictie' kwesties van openbaar bestuur van private rechten behandelt.
Volgens de meeste experts in het onderwerp kan vrijwillige jurisdictie feitelijk niet als een rechtsgebied worden beschouwd vanwege de afwezigheid van een van de essentiële kenmerken van deze bevoegdheid, zoals bijvoorbeeld de bepaaldheid van een beslissing.
Jurisdictie en competentie
Veel mensen verwarren de begrippen jurisdictie en competentie als synoniemen, maar er zijn enkele belangrijke verschillen tussen de twee definities.
Jurisdictie bestaat uit een macht van de staat, die verantwoordelijk is voor het dicteren van wetten en deze toepast met het doel conflicten op te lossen.
De competentie gaat echter precies in op de afbakening van de bevoegdheidsmacht, die wordt gedefinieerd door constitutionele nomen.
Meer informatie over de betekenis van competentie.
