Betekenis van globalisering

Wat is globalisering:

Globalisering is het proces van onderlinge aanpassing tussen de diverse samenlevingen en naties die over de hele wereld bestaan, zowel op economisch, sociaal, cultureel of politiek gebied. De nadruk die door globalisering wordt gelegd, ligt echter in de integratie van de bestaande markt tussen landen.

Globalisering heeft een grotere verbinding mogelijk gemaakt tussen verschillende punten van de planeet, waardoor ze gemeenschappelijke kenmerken hebben. Op deze manier ontstaat het idee van Global Village, dat wil zeggen een geglobaliseerde wereld waarin alles met elkaar verbonden is.

Het proces van globalisering wordt gevormd door de manier waarop markten in verschillende landen en regio's met elkaar omgaan en goederen en mensen bij elkaar brengen.

Gebruiken, tradities, voedsel en producten die kenmerkend zijn voor een bepaalde plaats zijn aanwezig op andere totaal verschillende plaatsen. Dit komt door de uitwisseling en vrijheid van informatie die globalisering kan bieden.

De afbraak van de grenzen leidde tot een kapitalistische expansie waarbij het mogelijk was om financiële transacties uit te voeren en de tot nu toe tot de binnenlandse markt beperkte ondernemingen uit te breiden naar verre en opkomende markten.

Soorten globalisering

Globalisering is de kruising van verschillende aspecten die beschavingen uit verschillende hoeken van de wereld verenigen. De belangrijkste factoren die de vorming van globalisering kenmerken zijn: economie, cultuur en informatie.

Economische globalisering

De opkomst van de economische blokken - landen die samenkomen om handelsbetrekkingen te bevorderen, zoals Mercosur en de Europese Unie - was het resultaat van dit economische proces.

De impact van globalisering op de arbeidsmarkt, internationale handel, bewegingsvrijheid en de kwaliteit van het leven van de bevolking varieert in intensiteit afhankelijk van het ontwikkelingsniveau van landen.

De periode van toenemende economische globalisering was in het midden van de twintigste eeuw, met de derde industriële revolutie (ook bekend als de "technisch-wetenschappelijke revolutie").

Culturele globalisering

De toenadering tussen de verschillende naties van de wereld zorgde ook voor de uitwisseling van gewoonten, culturen en tradities. Deze ondergaan op hun beurt het proces van acculturatie, dat wil zeggen, wanneer verschillende culturele elementen worden gemengd, waardoor een soort van 'mutatie van culturen' wordt gecreëerd.

Op deze manier zijn culturele waarden en symbolen die oorspronkelijk tot een regio of natie behoorden, nu in alle hoeken van de wereld aanwezig en vice versa. Als gevolg hiervan is er een groeiende behoefte aan een groter debat over de tolerantie van culturele verschillen.

Meer informatie over acculturatie.

Nieuwe informatietechnologieën en de constante uitwisseling van consumptiegoederen tussen landen (producten, films, series, muziek, enz.) Dragen bij tot culturele globalisering.

Halloween, bijvoorbeeld, een typische vakantie in Noord-Amerika, wordt gevierd op andere plaatsen, zoals in Brazilië, vanwege de absorptie van de gebruiken in deze Noord-Amerikaanse landen.

Globalisering van informatie

De ontwikkeling van informatietechnologieën, met name de komst van internet, was de hoofdverantwoordelijke voor de opkomst van het concept van dit type globalisering.

Met online sociale netwerken (zoals Twitter, bijvoorbeeld) kunnen mensen die toegang hebben tot internet informatie direct naar alle delen van de wereld ontvangen en verzenden.

Door culturele globalisering te verenigen met de noodzaak om informatie over te brengen die wereldwijd kan worden ontvangen en geïnterpreteerd, is ook het idee ontstaan ​​om een ​​geglobaliseerde taal te bepalen. Dat wil zeggen, een taal die kan dienen als een schakel tussen alle anderen.

Momenteel wordt Engels beschouwd als het meest geadopteerde uit alle landen als een alternatief voor communicatie, vooral via internet.

Effecten van globalisering

De geglobaliseerde wereld wordt opgebouwd door een reeks "netwerken", of het nu informatie, transport, handel, etc. is. Al deze aspecten worden met elkaar verbonden, waardoor er meer ruimte-tijd-interactie tussen landen ontstaat.

De uitbreiding van bedrijven en de oprichting van multinationals is een ander significant effect voor de hedendaagse wereld vanuit globalisering. Op deze manier beginnen in een bepaald land aanwezige bedrijven te werken in andere landen, waardoor banen worden gecreëerd en de handel tussen de regio's mogelijk wordt.

Het is echter ook noodzakelijk om het negatieve gezichtspunt van dit nieuwe scenario te benadrukken. In sommige gevallen vertegenwoordigt de aanwezigheid van "wereldwijde ondernemingen" in onderontwikkelde landen de exploitatie van deze ondernemingen, ongeacht of het gaat om plaatselijke arbeidskrachten of grondstoffen.

Globalisering heeft ook geleid tot het ontstaan ​​van economische blokken, groepen van landen die zich verenigen voor de ontwikkeling en groei van hun respectieve economieën. De Europese Unie, de Mercosur en de NAFTA zijn enkele van de meest bekende economische blokken.

De wereld krimpen

Met de technologische ontwikkeling werden de afstanden "ingekort". Zoals te zien is in de onderstaande afbeelding, is de reistijd in de loop der jaren versneld, waardoor het gemakkelijker is om lange afstanden over de hele wereld af te leggen. Deze faciliteit heeft bijgedragen aan de consolidatie van het globaliseringsproces.

Voordelen en nadelen van globalisering

Net als veel andere verschijnselen met een hoge complexiteit heeft globalisering zowel positieve als negatieve punten:

Positieve punten

• Belangrijk in de strijd tegen de inflatie en de economie geholpen door de invoer van geïmporteerde producten te vergemakkelijken;
• De consument had toegang tot betere kwaliteit en goedkopere geïmporteerde producten, evenals betere kwaliteit en meer betaalbare nationale producten;
• Met multinationals kunnen beleggers uit andere landen door de globalisering in het buitenland investeren en vice versa;
• Bevordert technologische ontwikkeling;
• Het verbetert de internationale handel (goederen en diensten);
• Het opent de deuren naar verschillende culturen, tradities en de mogelijkheid om de douane van andere landen op een meer toegankelijke manier te kennen;
• Het verbetert de relatie tussen de landen van de verschillende continenten.

Negatieve punten

• Concentratie van rijkdom. Het grootste deel van het geld bevindt zich in de meer ontwikkelde landen en slechts 25% van de internationale investeringen gaat naar ontwikkelingslanden, wat het aantal mensen in extreme armoede triggert;
• Sommige economen beweren dat in de laatste decennia de globalisering en de technologische en wetenschappelijke revolutie (die verantwoordelijk zijn voor de automatisering van de productie) de belangrijkste oorzaken zijn van de toename van de werkloosheid ;
• Acculturatie kan de culturele gewoonten van een bepaald land beroven;
• Ongerechtvaardigde culturele toe-eigening, die de vertekening van traditionele tekens en symbolen van de naties veroorzaakt;
• Exploitatie van grondstoffen en goedkope arbeidskrachten (wanneer ontwikkelde landen vestigen zich in armere landen);
• Verspreiding van criminele en illegale activiteiten die voorheen alleen gericht waren op één bepaalde regio voor de rest van de wereld;
• Gebruik van internet als voertuig voor illegale activiteiten zoals prostitutie, pedofilie, drugshandel, wapens en dieren, toenemende criminele organisaties, "witwassen van geld" en bijgevolg een toename van "belastingparadijzen".

Kenmerken van globalisering

• Het is niet statisch, dat wil zeggen, het is in constante evolutie, ontwikkeling en transformatie;
• Acculturatie (adoptie, aanpassing en vermenging van verschillende culturele elementen);
• Creëren van economische blokken, waarvan het hoofddoel is om de commerciële relaties tussen de deelnemende leden te versterken;
• "Global Village" (wereld als een grote interne gemeenschap, dankzij technologische vooruitgang in transport- en communicatiesystemen);
• Uitbreiding van het kapitalisme;
• Handelsbetrekkingen versterken;
• Internationalisering van kapitaalstromen;
• Privatisering van staatsbedrijven (neoliberalisme);
• "Breken" van grensbomen;
• Reistijd door verminderde ruimte;
• Aanwezigheid van multinationals / transnationale bedrijven;
• Vooruitgang van communicatietechnologieën en vervoermiddelen;
• Opkomst van multinationals;
• Informatie onmiddellijk verzonden (internet);
• Verhoogde concurrentie en economische concurrentie.

Meer informatie over economische blokken.

Oorsprong van globalisering

Het complexe fenomeen van de globalisering begon in de vijftiende eeuw (het tijdperk van de Grote Navigaties), toen de Europese machten van die tijd de oceanen begonnen te verkennen en nieuwe landen ontdekten. Het is echter pas met de industriële revolutie (18e eeuw) dat de globalisering zich begint te ontwikkelen en een lichaam krijgt.

Een andere belangrijke stap in de richting van de ontwikkeling van de globalisering vond plaats in het midden van de negentiende eeuw, met de consolidatie van technologieën die afstanden verkortten, waardoor reizen sneller zou verlopen, zoals elektriciteit en stoomschepen.

Met de grote technologische vooruitgang die de twintigste eeuw bracht, gelieerd aan het kapitalistische systeem dat wereldwijd werd geconsolideerd met de val van de Sovjet-Unie, ontstaat er een grote behoefte om de handelsstroom tussen de naties uit te breiden.

Innovaties op het gebied van telecommunicatie en informatietechnologie, vooral met internet (vierde industriële revolutie) waren bepalend voor de bouw van een geglobaliseerde wereld.

Kortom, het proces van globalisering kan worden onderverdeeld in vier hoofdfasen:

1e Fase: Grote Navigaties en Maritieme Ontdekkingen (15e eeuw) - Industriële Revolutie (18e eeuw)

Tweede fase: Industriële revolutie - Tweede Wereldoorlog: uitbreiding van het kapitalisme.

3e fase: Tweede Wereldoorlog - val van de Berlijnse Muur, einde van de Sovjetunie en socialistisch regime (Koude Oorlog - 1989).

4de Fase: New World Order: totale dominantie van het kapitalisme.

Zie ook de betekenis van postmoderniteit en leer meer over de Berlijnse muur.

Globalisering in Brazilië

Zoals de meeste kapitalistische landen handhaaft Brazilië zich ook op de internationale markt door deel te nemen aan de aan- en verkoop van producten en diensten uit andere landen.

Het land behoort tot een economisch blok (Mercosur) en garandeert zijn deelname, in samenwerking met andere landen, aan de formulering van economische strategieën gericht op de groei van de lidstaten.

In 1990 begon Brazilië met de introductie van het Collor (Neoliberale) Plan een reeks maatregelen die de consolidatie in de geglobaliseerde wereld versnelden.

De groei van de industrie, de privatisering van de staat (met neoliberalisme) en de opkomst van multinationale ondernemingen zijn enkele van de belangrijke factoren die hebben bijgedragen aan de versterking van het land in dit nieuwe scenario.

Meer informatie over de betekenis van Neoliberalisme.

Globalisering en het milieu

Door de globalisering waren de gevolgen buitengewoon agressief en negatief voor het milieu. De belangen van bedrijfskapitalisten zijn gebaseerd op de exploitatie van grondstoffen van de natuur op een niet-duurzame manier, vervuilende en verontreinigende natuurlijke omgevingen.

Een van de principes van de hedendaagse globalisering is consumptie . Om producten te produceren die overeenkomen met het aantal consumenten dat momenteel bestaat, is de hoeveelheid gewonnen grondstof enorm. De meeste bedrijven doen dit extractieproces niet met verantwoordelijkheid voor het milieu.

De gevolgen zijn klimaatverandering, milieurampen en andere gebeurtenissen die het leven van mensen en andere levende wezens schaden.

Globalisering volgens Milton Santos

Milton Santos, een beroemde Braziliaanse geograaf en intellectueel, benaderde de globalisering in zijn laatste boeken. Hij noemde hun economische aspecten, en analyseerde de rol van bedrijven bij de internationalisering van kapitaal, evenals de financiële stromen en hun impact op de lokale cultuur.

Milton Santos theoretiseerde en bekritiseerde sommige van deze kenmerken van de wereld van vandaag, en aan het einde van zijn leven suggereerde hij een globalisering van solidariteit, gecentreerd op waarden die niet verbonden waren met hegemonie.

Zie ook de betekenis van het kapitalisme.