vervreemding

Wat is vervreemding:

Vervreemding heeft verschillende betekenissen, het kan een overdracht van bezittingen zijn, overdracht van eigendom van iets of een mentale stoornis .

Vervreemding is het afnemend vermogen van individuen om zelfstandig te denken of te handelen .

De vervreemde individuen hebben geen interesse in het horen van andermans meningen, en geven alleen om wat hen interesseert, dus zijn het vervreemde mensen.

Een vervreemd individu kan ook iemand zijn die zijn verstand kwijt is, dat wil zeggen dat hij gek is.

In de psychologie duidt de term vervreemding de onderdrukte inhoud van het bewustzijn aan, evenals staten van depersonalisatie waarin sentiment en bewustzijn van de realiteit sterk zijn verminderd.

De vervreemding van bezittingen is de handeling of het gevolg van het vervreemden van een eigendom of eigendom, dat wil zeggen, eigendom overdragen aan een ander.

Meer informatie over de betekenis van Verwijdering van goederen.

Fiduciaire vervreemding

De fiduciaire vervreemding maakt deel uit van het eigendomsrecht, wat binnen het toepassingsgebied van het echte recht op garantie valt.

Onder echte wet, vervreemding betekende de toewijzing van een goed of iets aan een derde partij.

De fiduciaire vervreemding vindt plaats wanneer een koper een goed op krediet koopt en de kredietgever neemt het goed zelf als onderpand, zodat de koper niet in staat is om het goede met derden te onderhandelen.

Ouderlijke vervreemding

Oudervervreemding vindt plaats wanneer de ouder van een kind ervoor zorgt dat het de andere echtgenoot verwerpt, afwijst of haat voor de andere echtgenoot voelt .

Deze term werd voor het eerst gebruikt door Richard Gardner in 1985 en gaf het concept van het Parental Alienation Syndrome (SAP).

In dit geval is één ouder verantwoordelijk voor het 'trainen' van het kind om de affectieve banden met de andere ouder te verbreken, waarbij hij sterke gevoelens van angst en angst jegens de andere echtgenoot ontwikkelt.

Oudervervreemding wordt gezien als een "hersenspoeling", beschouwd als een inmenging in de psychologische vorming van het kind.

Alle bepalingen over vervreemding door ouders zijn opgenomen in wet 12.318 van 26 augustus 2010.

Meer informatie over de betekenis van ouderlijke vervreemding.

Vervreemding in de filosofie

De rechtsfilosofie van de achttiende eeuw behandelde vervreemding als het afstand doen van bepaalde individuele vrijheden ten gunste van de staat.

In strikt filosofische zin wordt vervreemding opgevat als het proces of de staat waarin iets of iemand een vreemde voor zichzelf is of wordt (afstand, onbekend, vreemdeling, ander).

Sociale vervreemding

Sociale vervreemding houdt verband met een mentale toestand van de mens.

In deze gemoedstoestand begrijpt hij niet dat hij de maker van de maatschappij en de politiek is en aanvaardt hij alles zonder vragen.

Sociale vervreemding maakt de onafhankelijke gedachte van de mens onbekwaam, en hij gaat alles aanvaarden als iets natuurlijks, rationeels of goddelijks.

Dit type vervreemding wordt bijvoorbeeld beschouwd als het tegenovergestelde van kritisch denken.