paradigma

Wat is Paradigm:

Paradigma is een sjabloon of patroon dat moet worden gevolgd .

Etymologisch komt deze term voort uit het Griekse paradeigma- betekenende model of patroon, overeenkomend met iets dat als een model of voorbeeld kan dienen dat in een gegeven situatie moet worden gevolgd.

Het zijn de richtlijnen van een groep die grenzen bepaalt en bepaalt hoe een individu binnen die grenzen moet handelen.

De term ontstond oorspronkelijk in de linguïstiek in de theorie van het taalteken gecreëerd door Ferdinand de Saussure, waarin het het teken relateerde aan de verzameling elementen die de taal vormen.

Het paradigma zou de verzameling linguïstische elementen zijn die in dezelfde context of omgeving kunnen voorkomen. De elementen worden vervangen door andere elementen die dezelfde positie innemen.

In Grammatica bijvoorbeeld, dient het werkwoord "zingen" als een paradigma voor de eerste conjugatie omdat het in verschillende vormen zal buigen en andere werkwoorden die eindigen op "ar" zullen dit model volgen.

In de filosofie heeft een paradigma te maken met epistemologie, en voor Plato verwijst een paradigma naar een model dat is gerelateerd aan de voorbeeldige ideeënwereld, waarvan de zintuiglijke wereld deel uitmaakt.

Meer informatie over de betekenis van epistemologie.

De Amerikaan Thomas Samuel Kuhn (1922-1996), natuurkundige en wetenschapsfilosoof, heeft in zijn boek "The Structure of Scientific Revolutions" als paradigma de "wetenschappelijke prestaties aangeduid die modellen genereren die, voor een langere of kortere periode van tijd meer of minder expliciet, begeleiden de verdere ontwikkeling van onderzoek uitsluitend in de zoektocht naar een oplossing voor de problemen die zij veroorzaken. "

Het paradigma is een principe, theorie of kennis die is voortgekomen uit onderzoek op een wetenschappelijk gebied. Een eerste referentie die als een model voor verder onderzoek zal dienen.

Educatieve paradigma's

Een educatief paradigma is een model dat wordt gebruikt op het gebied van onderwijs.

Innovatieve paradigma's vormen een pedagogische praktijk die aanleiding geeft tot kritisch leren en die een echte verandering in de student veroorzaakt.

Het paradigma dat een leraar gebruikt, heeft grote invloed op de leerling, vaak bepalend voor het feit of hij de inhoud die wordt aangesproken leert.

De manier van leren van de nieuwe generaties is anders dan de vorige generaties en daarom zal een conservatief paradigma geen grote effectiviteit hebben.

Cartesisch paradigma

Volgens het cartesiaanse paradigma, om het geheel te kennen, is het noodzakelijk om het te verdelen in de verschillende delen die het integreren en elk van deze delen afzonderlijk te bestuderen.

Als u bijvoorbeeld een auto wilt leren kennen, stap dan in en rijd ermee. U moet de onderdelen ervan kennen, zoals de motor en andere componenten.

Het cartesiaanse paradigma is het tegenovergestelde van het holistische paradigma, dat begrijpt dat verschijnselen moeten worden overwogen in hun mondiale bestaan ​​om begrepen te worden.

Paradigma's programmeren

Een programmeerparadigma wordt bepaald door de manier waarop een bepaalde programmeur een bepaald probleem oplost, inzicht verschaft en bepaalt hoe de programmeur dit programma structureert en uitvoert.

De vier belangrijkste paradigma's van programmeren zijn: imperatief, declaratief, functioneel en objectgericht paradigma.

Het onderscheid tussen programmeerparadigma's wordt gedaan door de technieken die dezelfde paradigma's toestaan ​​of verbieden.

Dat is de reden waarom recentere paradigma's als stijver worden beschouwd dan de oudere modellen.

Labour-paradigma

In de arbeidscontext is een paradigma de loonwaarde van een werknemer, volgens een bepaalde taak, die functioneert als een vergelijking met een andere werknemer, die dezelfde functie vervult.

Volgens artikel 461 van de CLT (Consolidatie van arbeidswetten) moet dezelfde functie, uitgevoerd met dezelfde waarde, voor dezelfde werkgever op dezelfde werkplek, op dezelfde manier worden vergoed, ongeacht leeftijd, nationaliteit of sex.

Paradigma van complexiteit

Complexiteit is een term die wordt gebruikt in de filosofie, epistemologie, taalkunde, pedagogiek, wiskunde, scheikunde, natuurkunde, meteorologie, statistiek, biologie, sociologie, economie, geneeskunde, psychologie, informatica of informatica.

Om deze reden verandert de definitie ervan afhankelijk van het gebied in kwestie. Complexiteitstheorie is ook bekend als complexiteitsuitdaging of complexiteitsdenken.

Het paradigma van complexiteit, of complex denken, heeft als doel om verschillende disciplines en vormen van wetenschap met elkaar in verband te brengen, maar zonder ze te vermengen.

Het paradigma van de samenleving stroomt naar verschillende delen van de samenleving en omvat onzekerheid als een opening van nieuwe mogelijkheden en niet als iets dat het denkproces blokkeert