Dialectisch materialisme

Wat is dialectisch materialisme:

Het dialectisch materialisme is een filosofie die is ontstaan ​​in Europa op basis van de werken van Karl Marx en Friedrich Engels .

Het is een filosofische theorie waarvan het concept stelt dat de realiteit van de samenleving wordt gedefinieerd door materiële middelen op basis van studies die bijvoorbeeld in de economie, aardrijkskunde, wetenschap, enz. Kunnen worden uitgevoerd.

Marx en Engels hebben via deze theorie een manier gevonden om de sociale processen te begrijpen die zich in de loop van de geschiedenis hebben afgespeeld.

Beelden van Kark Marx (links) en Friedrich Engels (rechts) in Berlijn, Duitsland.

Kenmerken van dialectisch materialisme

Controleer hieronder de belangrijkste kenmerken van dialectisch materialisme.

  • Het is van mening dat de materiële middelen en niet de concrete definitie en sociale realiteit zijn.
  • Het is gebaseerd op dialectiek om sociale processen te begrijpen.
  • Is het niet eens met het concept dat de geschiedenis statisch en definitief is.
  • Verzet zich volledig tegen idealisme.
  • Het bestudeert de historische feiten op basis van tegenstrijdige elementen.
  • Volgens haar moet elke analyse een geheel evalueren en niet alleen het doel van het onderzoek in kwestie.

Basisprincipes van dialectisch materialisme

Het dialectisch materialisme is onderverdeeld in vier fundamentele principes .

Ze zijn:

  • De geschiedenis van de filosofie omvat een proces van conflict tussen het idealistische principe (dat gebaseerd is op ideeën, gedachten en de samenvatting als geheel) en het materialistische principe (dat is gebaseerd op concrete materialen, feiten en studies).
  • Ieder mens is verantwoordelijk voor het bepalen van het eigen bewustzijn en niet voor het andere.
  • Materie is dialectisch en niet metafysisch, dat wil zeggen dat het voortdurend verandert en niet statisch is.
  • Dialectiek is de studie van contradictie in de essentie van dingen; ze baseert haar studies op de vergelijking van tegenstellingen door een geheel te analyseren.

Verschil tussen materialisme en idealisme

Materialisme ontstond in tegenstelling tot idealisme .

Het marxistisch materialisme stelt dat ideeën een fysieke oorsprong hebben en daarom gebaseerd zijn op gegevens, resultaten en wetenschappelijke vooruitgang.

Filosofisch idealisme, op zijn beurt, schrijft het concept van realiteit toe aan de geest en argumenteert dat ideeën goddelijke creaties zijn of dat ze de wil van godheden of andere bovennatuurlijke krachten gehoorzamen.

Materialisme is totaal tegengesteld aan idealisme en het belangrijkste verschil tussen beide is dat, terwijl de vorige realiteit materieel en bijgevolg concreet is, deze voor de laatste gebaseerd is op factoren zoals gedachten en bovennatuurlijke krachten, dwz abstract.

Verschil tussen dialectisch materialisme en historisch materialisme

Hoewel beide zijn ontwikkeld door Karl Marx en Friedrich Engels, zijn dialectisch materialisme en historisch materialisme totaal verschillende concepten.

Terwijl dialectisch materialisme bestaat uit een marxistische redeneermethode die van mening is dat alle analyses op een algemene manier moeten worden gedaan, zonder alleen het object van studie zelf in overweging te nemen, maar ook feiten, ideeën en gegevens die het tegenspreken, is historisch materialisme de vorm Marxist om geschiedenis te interpreteren met betrekking tot de strijd van sociale klassen.

Volgens het historisch materialisme evolueert de samenleving door confrontaties tussen verschillende sociale klassen.

Leer meer over dialectiek en historisch materialisme.

De marxistische dialectiek

Karl Marx nam zijn toevlucht tot dialectiek om historische kwesties aan te pakken.

Een van de fundamenten van de historische dialectiek is dat niets eeuwig kan worden beschouwd omdat alles voortdurend in evolutie en verandering is. Marx kijkt hierbij naar de natuurlijke evolutie van de geschiedenis en geeft niet toe dat deze statisch is.

De marxistische dialectiek was gebaseerd op de dialectiek die door Friedrich Hegel werd bepleit, maar met enkele meningsverschillen.

Buste van Hegel met zijn initialen ( G eorg W ilhelm F riedrich Hegel) in Berlijn, Duitsland.

Marx was het eens met het concept van de hegeliaanse dialectiek met betrekking tot het feit dat niets statisch is en dat alles zich in een constant veranderingsproces bevindt. Volgens deze grond kan A B worden of zelfs worden vervangen door C.

Hegel's fundamentele principe is echter dat de menselijke ervaring afhankelijk is van de percepties van de geest, die volledig indruist tegen wat Marx bepleitte.

Voor Marx was dit concept te abstract om kwesties als sociale ongelijkheid, economische en politieke vervreemding, uitbuiting en armoede aan te pakken.

De marxistische dialectiek is van mening dat de werkelijkheid als geheel moet worden geanalyseerd, door tegenspraak. Om bijvoorbeeld een concept te analyseren, moet het niet alleen worden bestudeerd, geanalyseerd en in aanmerking worden genomen, maar ook een ander concept dat het tegenspreekt.

Op deze manier zal een confrontatie worden gemaakt tussen de twee tegengestelde concepten om tot een conclusie te komen.

De relatie tussen materialisme en de dialectiek

De logica van het begrip dialectisch materialisme kan worden verklaard door de aanwijzing zelf:

Materialisme : de grondslag van de theorie is gebaseerd op materiële middelen ten koste van abstracte middelen zoals gedachten en ideeën.

Dialectiek : de theorie werd gekarakteriseerd als dialectisch omdat de logica ervan bestaat in de interpretatie van processen als een oppositie van krachten die in het algemeen tot een oplossing leidt.