tautologie

Wat is tautologie:

Tautologie is de onnodige herhaling van hetzelfde idee met verschillende termen . Het wordt toegepast op taal en schrijfnormen als iets dat moet worden vermeden bij formeel schrijven.

Tautologie is een redundantie, zoals de term 'vicieuze cirkel'. Als het rond is, is het duidelijk dat het naar het beginpunt moet terugkeren en daarom herhaalt het zichzelf als iets wreeds, en is het niet nodig om de andere term te gebruiken om het te definiëren.

Het wordt ook een ijdele plenaire uitdrukking genoemd.

Meer informatie over de betekenis van Pleonasm.

Het woord tautologie komt van de Griekse tautologos, die de termen tautos, wat gelijk of identiek is, en logos, wat woord of wat er gezegd is, verenigt .

Tautologie wordt ook gebruikt door filosofische retoriek wanneer men herhaaldelijk hetzelfde argument gebruikt in de manifestatie van het denken.

Tautologievoorbeelden

  • Verbindingskoppeling - De verbinding is hier niet nodig, omdat alleen de woordkoppeling al het bestaan ​​van een relatie vooronderstelt.
  • Onverwachte verrassing - Elke verrassing is onverwacht, anders zou het niet verrassend zijn.
  • Van aangezicht tot aangezicht Van aangezicht tot aangezicht is het al vooruit, van aangezicht tot aangezicht.
  • Jaren geleden - het gebruik van de "there" markeert al dat het om een ​​verleden tijd gaat, niet om de "back" mee te nemen.
  • Uiteraard verboden - als het verboden is, is er geen manier om te worden toegestaan. Het is niet juist om de "uitdrukkelijk" in te stellen om de modus af te bakenen.
  • Tijdelijke lening - als het wordt geleend, toont het al aan dat het niet definitief is, anders zou het worden gegeven en niet worden geleend.

Tautologie in de wiskunde

Tautologie is ook een concept van logisch-wiskundig redeneren, het samenstellen van de zogenaamde samengestelde voorzetsels, gevormd door tautologie, tegenspraak en onvoorziene omstandigheden.

Het is een tautologische propositie die altijd de ware logische waarde aanneemt (V)

De zogenaamde tegenstrijdigheden zijn proposities die uitgaan van de valse waarde (F). Terwijl contingenties, of onbepaalde proposities, zijn die niet tautologisch noch tegenstrijdig zijn.