manicheïsme

Wat is manicheïsme:

Manicheïsme is het idee dat is gebaseerd op een religieuze doctrine die beweert het dualisme te bestaan tussen twee tegengestelde principes, meestal goed en kwaad .

Manicheïsme wordt beschouwd als een religieuze filosofie, in Mania Maquineu gesticht in de derde eeuw, die wijdverspreid is in het Romeinse Rijk.

Voor het manicheïsme is de wereld verdeeld tussen het goede, voorgesteld door het "Koninkrijk van Licht" en het kwaad, gesymboliseerd door het "Koninkrijk der Schaduwen", dat wil zeggen, een eeuwige strijd tussen God en de Duivel.

Voor Manicheeërs is alle materiële natuur in wezen pervers en slecht, terwijl goedheid intrinsiek aanwezig is in de geest en de geestelijke wereld.

Manicheïsme, als een religie, werd ook gevormd door syncretisme, want Maquineu zou gemengde kenmerken hebben die eigen zijn aan verschillende doctrines, zoals het hindoeïsme, het boeddhisme, het jodendom, het christendom en het zoroastrianisme (oude Perzische religie) om het concept van het manicheïsme te ontwikkelen.

Meer informatie over de betekenis van het zoroastrianisme.

Vanwege de dualistische definitie die het manicheïsme kenmerkt, wordt deze term bij uitbreiding ook gebruikt om elk perspectief van de wereld aan te duiden waarin er een scheiding is tussen tegengestelde en onverenigbare aspecten .

Veel mensen vinden het manicheïsche model te simplistisch, want het beperkt zich tot het verdelen van alle dingen in slechts twee tegenstellingen: "goed en kwaad", "goed en kwaad, " "oorzaak en gevolg", "dit of dat "En zo verder.

Bijvoorbeeld, geloven dat een goed persoon altijd goed zal zijn, terwijl een slecht persoon altijd slecht zal zijn, is een demonstratie van het denken van het manicheïsme.

Politiek manicheïsme

Politiek Manicheïsme is bijvoorbeeld erg aanwezig in de 'competities' tussen partijen en politici tijdens de verkiezingen.

Het bestaat uit de tegenstelling tussen de gedachten van politieke rivalen, die proberen het beeld van de tegenstander te "demoniseren" en "hun eigen argumenten" te "heiligen", ook al zijn ze af en toe in tegenspraak.

Manicheïsme en christendom

De ideeën die door het manicheïsme werden verspreid, werden beschouwd als een christelijke ketterij voor het christendom.

Een van de belangrijkste verdedigers en tegenstanders van het manicheïsme was St. Augustinus van Hippo, die bijna tien jaar wijdde aan onderzoek en productie van werken gericht op de Manichese leer.

Echter, na uiteindelijk te zijn bekeerd tot het christendom, werd hij een van de belangrijkste tegenstanders van deze religieuze filosofie.

Sommige onderzoekers en theologen geloven echter dat sommige premissen van het manicheïsme door Augustinus van Hippo zijn meegenomen naar het West-christelijke denken.