vasthoudendheid

Wat is vasthoudendheid:

Vasthoudendheid is een vrouwelijk zelfstandig naamwoord dat zijn oorsprong vindt in de Latijnse term tenax, wat de kwaliteit betekent van wat vasthoudend is, wat betekent dat het een grote cohesie heeft, die stevig, kleverig, zeer vasthoudend, constant en persistent is.

Vasthoudendheid is een begrip op het gebied van de natuurkunde dat een mechanische eigenschap van sommige materialen beschrijft.

Met betrekking tot de etymologie is het woord vasthoudendheid gerelateerd aan het werkwoord vasthouden of vangen, een aanhoudende persoon kunnen kwalificeren met vaste ideeën, op een manier die de anderen soms kan irriteren of irriteren.

In figuurlijke zin wordt het woord vasthoudendheid gebruikt om de houding te beschrijven van een hardnekkige of aanhoudende persoon die een project of idee niet opgeeft. Vb: Hij is een voorbeeld van vasthoudendheid, omdat hij zijn droom nooit heeft opgegeven, ook al probeerde iedereen hem te ontmoedigen.

Vasthoudendheid van materialen

Op het gebied van de fysica bestaat de vasthoudendheid (waarvan de eenheid J / m3 is) uit een mechanische eigenschap van metalen, van energieabsorptie, die de weerstand aangeeft, wanneer er een trekkracht op wordt uitgeoefend, wat kan leiden tot vervorming of zelfs breken. In objecten met een hoge sterkte hebben de moleculen een grote cohesie tussen hen.

Het is een mechanische eigenschap zoals ductiliteit (het vermogen van sommige materialen om vervorming te ondergaan zonder te breken) en veerkracht (het vermogen om mechanische energie te absorberen wanneer onderworpen aan stresssituaties zoals breuken).

In sommige objecten, zoals betonplaten, worden bijvoorbeeld metalen balken geïntroduceerd om hun taaiheid te vergroten.