Betekenis van de culturele industrie
Wat is de culturele industrie:
De culturele industrie is een term die is ontwikkeld om de manier te omschrijven om cultuur te produceren in de kapitalistische industriële periode . Het duidt vooral de stand van zaken aan in de industrieel-kapitalistische maatschappij, gekenmerkt door productiewijzen die primair gericht zijn op winst.
Deze term is gemaakt door Max Horkheimer (1895-1973) en Theodor Adorno (1903-1969), beide intellectuelen van de Frankfurter Schule in Duitsland. Het ontstond in de jaren 1940 in het boek "Dialectics of Enlightenment: Philosophical Fragments", dat later in 1947 werd gepubliceerd.
Het hoofddoel van de culturele industrie is winst, naast de idealisering van producten die zijn gericht op de overmatige consumptie van de massa. Deze doelstelling reproduceert ook de echte interesse van de heersende klassen, waardoor ze legitiem en met een hoge sociale status worden.
Kenmerken van de culturele industrie
De culturele industrie wordt gekenmerkt door kenmerken die de volledige invloed hebben van de industriële productiewijze van die tijd.
Omdat de productieprocessen voornamelijk gericht waren op winst, werden alle culturele producten zo ontworpen dat er een grote consumptie door de massa's zou zijn.
Dit kenmerk wordt beïnvloed door de marxistische theorie die veronderstelt dat de economie fungeert als een veer die de sociale realiteit aandrijft.
Dit werd ook gestimuleerd door de technologische vooruitgang, die in staat was gestandaardiseerde "illusies" te produceren die ontleend waren aan cultureel en artistiek potentieel.
De populaire en erudiete cultuur heeft vereenvoudigde en vervalste kenmerken aangenomen om consumeerbare producten te worden.
Niet alles wordt echter als negatief gezien in de culturele industrie. Voor Walter Benjamin wordt deze overmatige consumptie van culturele producten een pad van democratisering voor kunst, omdat het cultuur aan meer mensen kan brengen.
Culturele industrie en massacultuur
Een ander punt dat in de culturele industrie veel werd gebruikt, waren massamedia, zoals reclametools.
De media en haar hulpmiddelen waren verantwoordelijk voor het geloof in 'individuele vrijheid', waarbij het gevoel van voldoening voor consumptie wordt gestimuleerd.
Meestal leveren deze producten niet wat ze beloven (vreugde, succes, jeugd, etc.). Zodoende wordt de illusie gecreëerd in de consument en gevangen in een vicieuze cirkel van conformisme.
Zie ook de betekenis van massacultuur.
