hedonisme

Wat is hedonisme:

Hedonisme bestaat uit een morele doctrine waarin het nastreven van plezier het enige doel van het leven is.

Het woord hedonisme komt van de Griekse hedonikos, wat 'plezierig' betekent, omdat hedon plezier betekent. Als filosofie ontstond er hedonisme in Griekenland en hadden Epicurus en Aristipha van Cyrene enkele van de belangrijkste namen.

Deze morele doctrine vindt zijn oorsprong in de Cyrenenaic (gesticht door Aristipo de Cyrene), oude epicuristen. Hedonisme bepaalt dat het ultieme goed, dat is het ultieme einde van actie, plezier is. In dit geval betekent 'plezier' meer dan alleen sensueel genot. De Engelse utilitaristen (Bentham en Stuart Mill) waren de volgelingen van het oude hedonisme.

Bij veel gelegenheden wordt hedonisme verward met epicurisme. Er zijn echter enkele verschillen tussen hen, en Epicurus creëerde epicurisme met als doel het hedonisme te perfectioneren. Epicurisme heeft als doel de afwezigheid van pijn, en daarom heeft genot een meer passieve rol en moet het individu afstand doen van dingen die pijn en lijden kunnen veroorzaken. In het geval van hedonisme wordt het nastreven van plezier sterk geadviseerd, ook rekening houdend met seksuele genoegens.

Terwijl hedonisme de overoefening van plezier als het belangrijkste doel van het leven behandelt, wijzen veel religies het af, want het bestaat uit een doctrine die tegen de doctrine van vele kerken ingaat.

Ethisch en psychologisch hedonisme

Hedonisme kan worden onderverdeeld in twee categorieën: ethisch hedonisme en psychologisch hedonisme.

Psychologisch hedonisme is gebaseerd op het idee dat de mens in alle handelingen meer plezier en minder leed wil verkrijgen, en deze manier van leven is het enige dat menselijke actie bevordert. Aan de andere kant heeft ethisch hedonisme als principe het feit dat de mens plezier en materiële goederen beschouwt als de belangrijkste dingen in hun leven.