Agrarische hervorming

Wat is agrarische hervorming:

Agrarische hervorming is de reorganisatie van de landstructuur met als doel het bevorderen van een eerlijkere verdeling van land .

Agrarische hervormingen zijn gericht op de herverdeling van landelijke eigendommen, dat wil zeggen, het verdelen van land om zijn sociale functie te vervullen.

De agrarische hervorming is een dwingende tussenkomst van de staat, om economische en politieke redenen, in de eigendomssituatie van de landelijke eigendommen, evenals in de wijzigingen van het recht op gronden (eigendomsrecht).

Er zijn twee verschillende trends in de agrarische hervormingsbeweging. De ene is afgeleid van socialistische en communistische ideologieën, waarvan het doel is dat alle grond collectief eigendom wordt, aangezien dit de noodzakelijke voorwaarde is voor het bereiken van een rechtvaardige en rechtvaardige sociale orde. De tweede trend is die van agrarische hervormers, zoals Henry George, JS Mill en Franz Oppenheimer, die privégrondbezit aanvallen en zeer strenge maatregelen van de staat vereisen om ongerechtvaardigde verrijking van grondeigenaren te voorkomen.

Het agrarische hervormingsproces wordt uitgevoerd door de staat, die land koopt of onteigent van grootgrondbezitters, die grote stukken land bezitten, waar meestal de meest bruikbare grond meestal niet wordt gebruikt, en vervolgens worden deze partijen verdeeld onder huishoudens boeren, of met lage inkomens. De staat heeft de plicht om het recht op toegang tot land te garanderen voor degenen die er wonen en werken, maar deze status wordt niet altijd in de praktijk gebracht, omdat verschillende families het platteland verlaten en hun landgoederen worden verworven door grootgrondbezitters.

Het landelijke bezit dat bestemd is voor de agrarische hervorming kan worden verkregen door middel van twee vormen, door onteigening of aankoop, zijnde de onteigening oorspronkelijke modaliteit voor het verkrijgen van land.

Agrarische hervorming in Brazilië

In Brazilië, waar ongelijkheden op het platteland een van de grootste ter wereld zijn (1% van de landeigenaren bezit ongeveer 50% van het land), is INCRA (Nationaal Instituut voor kolonisatie en landbouwhervorming), het orgaan dat verantwoordelijk is voor het beheer van deze problemen. De kwestie roept veel discussies op, aangezien veel gezinnen die het land ontvangen later verkopen, of de landeigenaren niet denken dat hun grond onteigend moet worden.