Derde leeftijd
Wat is de derde leeftijd:
De derde leeftijd is de levensfase die begint op 60-jarige leeftijd in ontwikkelingslanden en op 65-jarige leeftijd in ontwikkelde landen, volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).
Het derde tijdperk wordt gekenmerkt door fysieke veranderingen door het hele lichaam van het individu, waardoor hun functies en gedragingen, percepties, gevoelens, gedachten, acties en reacties veranderen.
Er zijn ook veranderingen in de sociale rollen die het gevolg zijn van de bio-psychologische veranderingen die verband houden met de vooruitgang van de leeftijd.
De Braziliaanse federale grondwet vermeldt de derde leeftijd vanaf 65 jaar, terwijl de Braziliaanse strafwet verwijst naar de leeftijd van 70 jaar. Beide zijn niet consistent met de limiet van 60 jaar die is vervat in het nationale beleid van ouderen.
Biologisch gezien verdelen geriatricians de leeftijden in:
- Eerste leeftijd : 0 - 20 jaar oud;
- Tweede leeftijd : 21 - 49 jaar;
- Bejaarden : 50 - 77 jaar;
- Vierde leeftijd : 78 - 105 jaar.
Er is ook een andere classificatie die ouderen verdeelt in 3 takken:
- Jongvolwassene : 66 - 74 jaar oud;
- Ouderdom : 75 - 85 jaar oud;
- Persoonlijk onderhoud : 86 jaar en verder.
De term "Third Age" is gemaakt door de Franse gerontoloog Huet, wiens chronologische begin samenvalt met pensioen (tussen 60 en 65 jaar).
Er zijn verschillende terminologieën gebruikt om de derde leeftijd aan te duiden, hoewel deze diversiteit aan uitdrukkingen voor de meeste geleerden eufemisme is.
Veroudering vindt plaats in verschillende dimensies (biologisch, sociaal, psychologisch, economisch, wettelijk, politiek) en is afhankelijk van verschillende factoren die zich in eerdere levensfasen hebben voorgedaan, zoals ervaringen in het gezin, op school of andere instellingen.
Dus, de derde leeftijd of ouderdom heeft geen enkel concept, omdat de chronologische leeftijd misschien niet identiek is aan de biologische en sociale leeftijd van het individu.
Zie ook de betekenis van de prille leeftijd.
