longontsteking

Wat is pneumonie:

Longontsteking is een klinische aandoening die wordt gekenmerkt door infectie van de onderste luchtwegen en distale gedeelten van de long, waardoor de longblaasjes, bronchiën en tussenruimten worden aangetast.

Het woord pneumonie komt van de Griekse longontsteking = "long" plus " ia " = ziekte. Het betekent letterlijk "longziekte".

Longontsteking kan worden veroorzaakt door verschillende soorten agenten. Onder hen zijn:

• virussen;
• bacteriën;
• schimmels;
• protozoa;
• chemische;
• Migratie van larven.

Longontsteking kan mensen van elke leeftijd treffen, met een slechtere prognose voor jongere en oudere mensen.

Classificatie van pneumonie

• Community-acquired pneumonia (CAP) : het begint buiten het ziekenhuis of tussen 48 en 72 uur na opname;
• Nosocomiale pneumonie (PN): het begint tussen 48 en 72 uur na ziekenhuisopname, meestal met een ernstige aandoening. Het kan worden onderverdeeld in:

1. Vroegrijp: verblijf minder dan vijf dagen in een bacteriële floraomgeving in een ziekenhuis;
2. Late: verblijf langer dan vijf dagen in een bacteriële flora-omgeving van een ziekenhuis;
3. Ventilatie-geassocieerde pneumonie (PAVM) : het treft vaak patiënten die langdurige invasieve beademingssteun ondergaan.

Pathofysiologie van pneumonie

De pathofysiologie van pneumonie omvat een defect in de afweer van de gastheer dat de volgende volgorde volgt:

1. Wijziging van het mucociliaire apparaat / immunologische respons;
2. Pathogenese;
3. Ontstekingsreactie (vasodilatatie, exsudatie, infiltratie);
4. consolidatie;
5. Systemische verschijnselen zoals koorts, zwakte, leukocytose.

Volgens de klinische manifestatie (symptomen), kan longontsteking worden geclassificeerd als:

• Typisch: acuut begin, koorts, koude rillingen, productieve hoest, pijn tijdens de ademhaling (pijn in de bloeisten);
• Atypisch: sluipend begin, hoofdpijn, spierpijn, diarree, droge hoest, pijn tijdens het ademen (pijn in de bloedsomloop).

Oudere personen hebben vaak ook geestelijke verwarring, zwakte, algemene achteruitgang en verergering van een andere onderliggende ziekte.

De behandeling van pneumonie gebeurt volgens het middel, met toediening van antibiotica in bacteriële pneumonie en ziekenhuisopname in het geval van zuigelingen, ouderen of personen met een verzwakt immuunsysteem.