hypochromia

Wat is Hypochromie:

Hypochromie is de term die in de hematologie wordt gebruikt om te verwijzen naar verminderde kleuring van erytrocyten (rode bloedcellen) als gevolg van hemoglobinetekort, gekenmerkt door een verhoogde centrale helderheid van erytrocyten.

In de dermatologie wordt de term hypochromie gebruikt om vlekken op de huid aan te duiden die lichter zijn dan de huid zelf.

Het woord 'hypochromie' komt van het Grieks ( Hypo = onder en Chroma = kleur) en betekent letterlijk 'vervaagd van kleur'.

Bij hematologie kan hypochromie algemeen zijn of slechts een deel van het aantal erytrocyten beïnvloeden. Het ontstaat als gevolg van de afname van de hemoglobineproductie, voornamelijk als gevolg van ijzertekort en thalassemie.

In feite kan elke aandoening die microcytose veroorzaakt (verminderde rode bloedceldiameter) leiden tot hypochromie.

Meestal zijn erytrocyten van gezonde kinderen hypochroom in vergelijking met volwassenen.

Enkele voorbeelden van hypochromie in de dermatologie:

  • Post-inflammatoire vlekken;
  • Pityriasis alba (plaatsen in gebieden die zijn blootgesteld aan de zon);
  • Pityriasis versicolor of "White Cloth" (ringworm);
  • vitiligo;
  • Leucodermia solar potato (kleine ovale plekken die ontstaan ​​door de zon).

hyperchromia

Bij hematologie is hyperchromie de term die wordt gebruikt om naar de cel te verwijzen met een hogere dan de normale kleurintensiteit, maar deze wordt weinig gebruikt om bloedstammen te beschrijven.

Hyperchromie is een aandoening die vaak wordt waargenomen in sferocyten (bolvormige cellen) en in onregelmatig samengetrokken cellen.

In de dermatologie verwijst hyperchromie naar vlekken op de huid die donkerder zijn dan de huid zelf.