nationaliteit

Wat is Nationaliteit:

Nationaliteit is de toestand van een burger die behoort tot een bepaalde natie waarmee hij zich identificeert. Het is de kwaliteit van wat nationaal is, wat eigen is aan de natie, aan het thuisland.

Een van de synoniemen van nationaliteit kan burgerschap zijn, wat de juridische en politieke connectie van een individu met een staat betekent, en deze verbinding veronderstelt bepaalde rechten en plichten.

De term "nationaliteit" is waarschijnlijk afkomstig van het Franse woord " nationalité ", waarvan de betekenis verwijst naar " nationaal gevoel ".

Een natie bestaat uit een natiestaat die bestaat uit mensen die dezelfde afkomst, geschiedenis, taal en tradities delen. Door nationaliteit worden nationale burgers onderscheiden van buitenlanders.

De nationaliteit kan worden verkregen door natuurlijkheid (oorspronkelijke verwerving) of door naturalisatie (secundaire verwerving, verworven na de geboorte), zoals bepaald in de grondwet van elke natiestaat. In Brazilië kan een persoon met een andere nationaliteit de Braziliaanse nationaliteit aanvragen als hij gedurende minstens 15 jaar onafgebroken in Brazilië heeft gewoond.

In bepaalde landen kan de oorspronkelijke nationaliteit worden verkregen door jus sanguinis (rechts van het bloed) of jus solis (grondrecht), of door middel van de twee beginselen samen (modaliteit aangenomen door Brazilië).

Een persoon die is geboren op het Braziliaanse grondgebied ( jus solis ) krijgt bijvoorbeeld de Braziliaanse nationaliteit toegewezen op het moment van geboorte. Hij zal ook de Braziliaanse nationaliteit hebben, een burger die in het buitenland is geboren, maar is de zoon van een Braziliaanse vader of een Braziliaanse moeder ( jus sanguinis ).

Een persoon kan een dubbele nationaliteit hebben, dwz de nationaliteit van twee verschillende landen. Een Portugees-Braziliaan is bijvoorbeeld een persoon met de Portugese en Braziliaanse nationaliteit.